Vorige week hebben we helaas onze lieve stokoude Pumimeisje Pici moeten laten inslapen. Bijna 16, 5 jaar oud dus we mogen dankbaar en ook trots zijn maar het gemis is er niet minder door. De mensen die de afgelopen jaren bij ons een kitten hebben gekocht, hebben haar dus ontmoet. Pici was best wel een moeilijk hondje in de omgang met anderen maar ze heeft zich uitstekend ontwikkeld en op een gegeven moment was het probleem zo goed als overwonnen. Gewoon het hondje even de tijd gunnen en afwachten tot ze zelf komt kennismaken en dan ging het prima. Ik noemde haar altijd míjn leuke hondje, Polly is hét leuke hondje en Eesz heeft geen verdere aanduiding nodig, zo mooi, lief etc. als zij is. Ik heb een stuk over Pici geschreven. Het zit achter deze link Pici.

We zijn gisteren thuis gekomen van onze vakantie in het Drents-Frieswold. We konden geen mooier huisje (Easterwood), grotere dogproof afgezette tuin, absolute privacy en mooier weer hebben. Iedere dag voldoende zon en verrukkelijke temperaturen, 22-24 graden. We hebben genoten! Onze oude Pici loopt nog als een kieviet, heeft een indrukwekkende eetlust en ze lijkt wel iedere dag vrolijker te worden ondanks dat ze doorlopend de weg kwijt is. Haar hersentjes doen het niet meer al te best en horen en zien is ook een grote beperking voor haar. We waren echt met een bejaardentehuis op stap. We horen er zelf nog net niet bij ;-) Eeszje van 14 deed het ook prima, de jonge Polly mocht langere dagen maken en ging vaak met ons mee op stap of uit eten. Maar het grootste succesnummer was Sijntje van 15. We konden haar steeds meer ruimte geven. Ze kreeg wel een tuigje om en wanneer we niet voldoende aandacht voor haar konden hebben, kreeg ze er een sleeplijn aan. Wat hebben we van elkaar genoten. Meer foto's e.d. volgen.

Sijntje mee op vakantie

Wandeling met onze honden

Eesz moest even tot de orde geroepen worden want wanneer zij - begrijpelijk - tegen de kleine druktemaker Polly gromt, kan Polly angstig worden en daardoor kan er een vechtpartij ontstaan en dat willen we heel graag voorkomen.

Knappe Sijntje! Ze is vandaag 15 jaar geworden. Dit is een hele normale leeftijd maar van haar hadden we het nooit verwacht gezien haar grote problemen met haar darmen vroeger. Overschakeling naar versvleesvoeding was het voor haar. En ze ziet er nog steeds fantastisch uit. Mooi slank met een prachtig glanzend vachtje.

Vandaag was de dag dat de zwangerschap van Jewel zichtbaar werd - en dat is ze! Het is bij deze officieel. Zo spannend. Dit najaar kittenroffelpootjes over de vloer!

Ons recent voor de katten afgezet dakterras is al zo'n groot succes maar nu is dit het helemaal. We kregen van de mensen van Tresca's dochter Soek die achter ons wonen allemaal onderdelen van klimbomen die niet flinke-Ragdolls-proof bleken. De boom is natuurlijk niet bestand tegen regen maar wanneer er een bui dreigt, dek ik hem af met de toch niet in gebruik genomen afdekhoes van Huiberts brommer. Dit geeft nog een extra dimensie ook aan deze boom. Nu kunnen ze er ook tentje in spelen.

Pici is er nog en wanneer zij eenmaal op haar pootjes staat, is zij weer het blije trotse hondje wat zij is. Maar af en toe stellen wij onszelf de vraag in hoeverre het diervriendelijk is om een oud hondje te blijven behandelem. Vooral wanneer haar oogje gezalfd moet worden. Ik ben best wel eens wanhopig. Gisteren bijvoorbeeld lukte het echt niet om haar oogje te zalven en dan hapt ze in wilde weg om haar heen en ik ben respect voor haar voor haar leeftijd nog goede gebitje. Maar vanmorgen ging het zalven uitstekend. En zolang zij nog haar staartje trots omhoog draagt, kunnen we nog verder.

Eergisteren was Maverick jarig en de 18e wordt Sijntje 15 jaar. Van Sijntje is deze leeftijd een hele prestatie gezien haar start in het leven maar voor de zevende verjaardag van Maverick zijn wij ook blij. Somali's bereiken over het algemeen supergoede leeftijden (geen aanleg voor HCM bijv.) maar uitzonderingen bevestigen de leeftijd. Zijn vader kreeg op zesjarige leeftijd kanker en is daar aan overleden. Ik had steeds de gedachte 'als we eerst maar voorbij die zes jaar zijn!'. En dat zijn we dus. Hij moest onlangs mee naar de dierenarts voor de vaccinatie en routinecontrole. Het blijkt dat we wel wat aan zijn gebitje moeten gaan laten doen. Erg jammer. Waarschijnlijk gaat er een kies sneuvelen en het is dan nog maar de vraag of hij dan nog wel de grotere stukken vlees zoals dikke repen lamshart en rauwe kippenvleugels en -nekjes kan eten. Ik ben al gewend om die te pletten en in stukjes te hakken voor Sijntje maar wanneer een dier eenmaal niet meer kan knagen, gaat de rest van het gebit ook in een sneltreintempo achteruit.

De zwangerschap van Lexie is nu officieel. Haar gedrag was al overduidelijk dat van een zwangere poes maar nu is het lichamelijke kenmerk, de iets grotere tepeltjes, onmiskenbaar aanwezig. Nu die van Jewel nog. En al de tijd dat ik dit stukje schrijf, ligt Sijntje luid spinnend over mijn rechterarm.

We zijn net terug van de dierenarts. We gingen er met angst en beven met onze oude Pici naar toe. Ze loopt op haar laatste pootjes en heeft vorige week nog een pepspuit gekregen om haar bespiering wat sterker te maken. Ze zakte vorige week steeds door haar pootjes en kon dan niet meer overeind komen. Dit sloeg goed aan en de grote lappen zeil die we omgekeerd op de te gladde lametvloer hadden gelegd weer opruimen. We weten dat ze een hondje van de dag is maar je blijft toch nog hopen op meer tijd samen. Normaal is zij ondanks haar beperkingen een heel vrolijk hondje met een goede eetlust en die graag mee wandelen gaat. Alleen vanmorgen niet... Niet graag mee lopen, niet komen bij het eten maar het wel liggend opgegeten en helemaal de weg kwijt. Vanwege haar slechte gehoor doen we al aan gebarentaal maar dat zag ze ook niet meer. Haar ene oog leek haar hinder te geven dus we gingen naar onze dierenarts. Ze heeft gelukkig niet het licht in het oog verloren door een attack maar ze heeft er wel een enge ontsteking die zomaar helemaal uit de hand kan lopen waardoor we haar zouden moeten laten inslapen. Zinloos pijn lijden doen we niet aan. Met een oogzalf hebben we de kans dat we dit weer acceptabel krijgen dus we gaan ervoor. Pici oogdruppelen is wel een uitdaging, zeker nu nu het oog zeer doet. Huibert heeft al een vinger in het verband.

Het Grote Genieten is wederom aangebroken. Deze keer geen nestje maar het buitenleven. De buitenren op het dakterras is/lijkt namelijk catproof. Alle katten en Polly zijn er al meer dan eens geweest. Helaas mogen de twee oudste honden geen trap meer lopen. Over lopen gesproken. Gelukkig loopt Pici (16 jaar) weer want oh wat liet ze ons schrikken. Ze is twee keer in een soort spagaat gezakt en zo door ons aangetroffen. Ze kon echt niet meer omhoog komen. Wanneer ik haar optilde, zakte ze net zo hard weer onderuit. De arme meid en ook arme wij want wij zagen onze geest al dwalen; we gaan ons lieve meisje verliezen. Uiteraard naar de dierenarts en Pici heeft een pepspuit gekregen. Die moet zorgen voor spierversterking. Gelukkig kan ze nog heel goed lopen wanneer ze eenmaal recht op haar pootjes staat. Als dat niet meer kan, als ze niet meer blij en vrolijk is, met haar oude lijfje geen huppeltjes meer maakt, stopt alles. De kamer ziet er niet meer uit. Onze lametvloer is gewoon te glad voor een oud hondje. We hadden nog een restant zeil in de schuur. Dit ligt nu ondersteboven in de voorkamer waar Pici meestal is en is bedolven met allerlei kussen en kleedjes. Zo kan Pici lekker nestelen, Polly helpt enthousiast mee en ik zie wel hoe ik dat schoon houd.

Toen het weer voldoende ging met Pici ben ik alleen met Sijntje naar de nieuwe buitenren gegaan. Ze was natuurlijk best onwennig voor haar maar ze vond het wel leuk. Haar leeftijd is haar toch niet aan te zien! Het is alleen maar goed dat katten op de shows niet op hun gangwerk worden gekeurd want Sijntje heeft altijd al een bijzonder onelegant loopje gehad.

Sijntje op het dakterras

Van Jewel, net twee dagen drachtig heb ik ook een filmpje gemaakt. Zij denkt blijkbaar dat ze moet gaan solliciteren bij Cirque du Soleil:

Acrobate Jewel

Én eentje van Maverick. Hij en Sijntje hopen komende maand hun verjaardag te vieren. Sijntje haar vijftiende en Maverick zijn zevende. Waarschijnlijk gaat er een mooie nakomeling van hem in de derde en in de vierde generatie naar de cattery waar ooit zijn vader woonde en waar zijn zus Mary ook woont. Het nest waar dit katertje in geboren is, is echt prachtig!

Overgrootvader Maverick

Als het straks weer bloedheet is, kunnen wij uitwaaien op dit terras in de schaduw van de rode beuk van de buren.