Afgelopen vrijdagavond tussen 22.00 en 22.40 uur is Kitty Jewel bevallen van haar nestje. Ze deed het uitstekend en alles verliep voorspoedig. Ze heeft er drie gekregen: een wildkleurtje en twee sorreltjes kwamen de wereld verblijden. Jewel is nog wat onrustig maar de kittens zijn sterk en weten iedere keer wel weer een tepel te vinden. Twee van de kittens vinden/vonden het helaas nodig om te knokken om dezelfde tepel. Zonde van de energie maar dit is niet ongebruikelijk bij kittens. Kitty Jewel woont bij Michel, Christel en hun dochtertje Kiki én de Abessijnse kater Franz die zich als de perfecte pleegvader opstelt. Morgen of overmorgen hoop ik moeder en kinderen te bezoeken, gewapend met mijn camera en wie weet levert dat geschikte foto's op. Mijn komst was gezien het gedrag van Kitty Jewel niet nodig en zou alleen maar onrust veroorzaken dus daarom wacht ik (on-)geduldig af :-)

We zijn er weer helemaal klaar voor; de eerste kattenshow van het nieuwe jaar (morgen in Nieuw-Vennep) én het nestje van Kitty Jewel. We zijn gisteren even bij haar op bezoek geweest. Wat zag ze er goed en gelukkig uit. En wat is die Franz een schat van een kater. Haar kittens zullen aan hem een super goede pleegvader krijgen. We hopen dat er een poesje voor ons in haar nestje zit. Anchisa willen we haar gaan noemen. Naar ons allereerste zelfgefokte poesje Anches. Deze wildkleurige Anches uit 1983 hebben we al eerder vernoemd, het sorrelzilveren poesje Anches mocht deze naam ook dragen. De naam Anchisa zag ik een keer langskomen bij het spelletje HayDay toen iemand me ergens mee hielp met een taak op mijn boerderij daar, de Silfescianhoeve. Mogelijk dat haar roepnaam dan Angie wordt, naar het nummer van de Stones. De namen van Rooster en Jack komen ook bij de Stones vandaan.

De fokkers van Bashiir kwamen onlangs de kittenbox brengen en we vinden sowieso al dat Bashiir een zonnetje in huis is maar tijdens hun bezoek deed hij er nog een schepje bovenop. Een kamer vol hele trotse mensen dus. Even eerder was zijn gedrag, door de hormoontjes van het dekkaterzijn, zodanig dat ik echt overwoog om hem na dat weekend te laten castreren. Dat zou jammer zijn van de evt. herdekking bij een heel lief poesje, zijn kampioenstitel en ook omdat er nog één dekking beloofd is. Gelukkig rolt het allemaal wel weer. De rugpijn van het beddenverschonen en dekbedden wassen, is weer gezakt. Hij heeft een tijdje met een broekje rondgelopen maar de laatste tijd sproeit hij eigenlijk niet meer (afgeklopt). Het plagen van Shabanou is een voor hem onweerstaanbare bezigheid. Het is meer spel dan agressie maar het is gewoon niet leuk voor Shabanou. Zonder dat het stel het echt merk, zorg ik dat er af en toe een deur tussen ze zit. Bashiir laat zich in voorkomende gevallen ook makkelijk afleiden door een speeltje. Het laserlampje is nog meer onweerstaanbaar dan Shabanou. Ik doe er aan wat ik kan om te voorkomen dat hun relatie zo slecht zou worden dat Shabanou zich na zijn castratie nog door hem belaagd zou kunnen voelen. We hebben al zoveel pech gehad dat we dieren moesten herplaatsen, liever niet meer dus. In principe zijn al onze katten onze huisdieren en herplaatsen doen we alleen wanneer het beter voor de dieren is. Gelukkig mogen we stellen dat alle herplaatste dieren bijzonder goed terecht zijn gekomen en heel gelukkig zijn samen met hun nieuwe mensen.

Naast het inpakken voor de show voor morgen, wil ik ook nog een A4'tje maken met een berichtje over het komende nestje van Kitty Jewel. Voor mensen in deze regio is het een buitenkansje om zo dichtbij hun gewenste kitten te wonen. Het is een groot voorrecht om je nieuwe huisgenootje te kunnen zien opgroeien. Daarnaast maak ik ook altijd voor ieder nest een topic. Vroeger op deze website en tegenwoordig op een Blogspot waarvan ik de link op de nestjespagina zet. Met dat erbij hoef je als nieuwe eigenaar niets te missen. Helaas lukt het me op dit moment niet om een nieuwe blog te maken. Geen idee hoe ik dit eerder aanpakte. Ik probeer het eerdaags natuurlijk weer en uiteindelijk zal het lukken!!

Onze katten hebben zich weer keurig gedragen. De kerstboom staat er nog steeds netjes bij en dat terwijl we de bomen altijd speciaal voor onze katten aantrekkelijk maken door er allemaal vogeltjes in te hangen. Sinds een paar jaar hebben we een echte en tot onze verbazing zijn deze lang niet zo interessant voor de katten als een dure nepper. Jammer alleen dat onze tuin niet geschikt is om de kerstbomen in voort te laten leven want hoe kleiner onze ecologische voetafdruk op deze wereld is, hoe liever dit me is. Dus vogeltjes met een iets gehavende staart, zitten ook gezellig in de kerstboom. Over die ecologische voetafdruk. Ook qua huishouding proberen wij daar zoveel mogelijk rekening mee te houden alleen Bashiir werkt op dit moment niet zo mee. Hij begint steeds vaker plasjes in huis te doen, begrijpelijk, hij is een echte dekkater, maar steeds dekbedden moeten wassen, is niet de bedoeling. Zijn dagen als dekkater zijn dus geteld. Het was toch al niet de bedoeling dat hij dit al te lang zou blijven en ook omdat hij Shabanou wel eens belaagt, zijn dit voldoende redenen om hem eerdaags het betere, ontspannender en minder serieuzere, kattenleven te laten genieten. Voor het huiselijk verkeer draagt hij nu broekjes en dat gaat prima. Daar had ik hem voordat hij volwassen werd al op getraind. Probleem is alleen dat hij bijzonder aanhankelijk is en liefst daar is waar ik ben maar dat kan nu niet altijd. Hij heeft nog maar één keer in zijn broekje gesproeid en het is slecht voor zijn gezondheid wanneer hij te lang zijn urine ophoudt. Hij moet dus af en toe een tijdje in de kattenkamer.

Met zijn nageslacht gaat het uitstekend. De twee kittens van hem en Lexie zijn heel gelukkig bij hun mensen en kattenvriendjes bij Dirk en Ruth en het mooiste dochtertje van hem en Sientje woont bij een vriendin van Linda waar zij hopelijk ooit een nestje mag krijgen. Mooie, lieve diertjes op de wereld zetten, is heel wat maar uiteindelijk heeft het echt pas zin wanneer 'de soort voort gaat' en de genen in roulatie blijven. Er zijn nog twee poesjes zwanger van Bashiir én natuurlijk onze eigenste, speciale Kitty Jewel. In principe is dit genoeg voor het ras mits er nog een paar kinderen van Bashiir later voor de fok worden ingezet.

Fokken is pas leuk wanneer je iets kunt opbouwen en kunt meegenieten met de mensen die hun leven delen met de kittens die hier zijn opgegroeid. We horen al heel wat over hun belevenissen via Facebook maar deze kerstfoto's van dit jaar mogen hier niet ontbreken.

Ik ben blij verrast dat ik van mijn pc de kans krijg hier iets te schrijven. Zelfs e-mail ontvangen, laat staan versturen is een hoogstandje voor mijn laptop :-( Dat het geplaatst zal gaan worden, wordt straks de verrassing maar wat ik nu zie, stemt me hoopvol. Alle frustraties op het gebied van internet/mijn pc, die van Huibert ligt er nu ook uit, doodt wel alle spontaniteit. Ik wilde een foto van Bashiir op Facebook zetten. Het is me via alle omwegen uiteindelijk wel gelukt maar zo leer je het wel af. En ik had zoveel goed nieuws. Mijn ogen gaan het steeds beter doen en dit weekend vieren we dat ik mijn hartaanval van 5 december zes jaar geleden heb overleefd en nog steeds vooruit blijf gaan. Ik heb geen last meer van de hartritmestoornissen en hoef de amiodaron niet meer te slikken. Dit middel bleek een slecht effect op mijn ogen te hebben en ik moest heel voorzichtig zijn met het in de zon zijn. Zelfs factor 60 voor baby's redde het niet. Dus zonnetje, volgende zomer ga ik er weer van genieten! Genieten doen we ook van onze huisdieren en momenteel is Bashiir in de hoofdrol. Erg gezellig; we lopen de hele dag dingen te zeggen als 'het heerlijke joch, m'n lieve rode vriendje' etc. Op zijn Facebookpagina staat nu een stukje over zijn gewoontes. Hier volsta ik nu met een fotootje van hem terwijl hij gezellig tussen de rommel op tafel ligt te doen en een leuke fotocompilatie gemaakt door Linda van de Everlasting Joy cattery n.a.v. de logeerpartij van haar mooie en lieve Izzy bij Bashiir de afgelopen week: Nestje van Izzy

Het bleek dat Jewel niet zwanger was geworden na haar logeerpartij bij Bashiir. Dat kan een veeg teken zijn maar niet getreurd, zeker Jewel en Bashiir niet, de logeerpartij deden we gewoon weer over. De dekkingen verliepen zeer voorspoedig. Jewel was niet alleen op zeer goed bekend terrein, vroeger woonde zij bij ons, en Bashiir was ook geen vreemde meer voor haar. De zwangerschap kan pas rondom 3 december echt zichtbaar worden maar haar gedrag, naar nestelplekjes zoeken in de kasten, is heel hoopgevend.

Het mandje in de keuken is bijzonder favoriet bij de katten. Zodanig zelfs dat de bezitter ervan tijdens etenstijd liever het plekje bezet houdt dan mee-eet en mogelijk zijn plekje verliest. In voorkomende gevallen zet ik wel een schaaltje met eten erbij (en dat weten ze natuurlijk). Maar doosjes blijven ook favoriet. Altijd leuk om te zien hoe een kat van iets simpels kan genieten.

Ik had het toch al nooit zo op vrijdag de dertiende maar deze dag kwamen we altijd wel weer door. Alleen deze keer niet. Ik probeer echt door mijn tranen heen m'n stukje te schrijven. Geen tranen om onze dieren. Met gaat meer dan uitstekend met ze maar de wereldwijde verbijstering over de aanslagen in Parijs gaat ook mijn deur niet voorbij. En ik was net zo blij dat mijn oogprobleem zou kunnen gaan afnemen, Kitty Jewel heeft weer een paar dagen gezellig bij ons gelogeerd en mogelijk heb ik een vriendin met een groot probleem met haar kat kunnen helpen. Wanneer mijn adviezen goed uitpakken, schrijf ik er te zijner tijd iets over. Het is een veel voorkomend probleem dat wanneer er één kat van een hecht duootje overlijdt dat de overblijvende helemaal ontregeld kan raken. Ik pleit ook altijd voor het hebben van drie katten als het maar even mogelijk is. Mens en dier is zo minder kwetsbaar bij veranderingen.

Vorige maand heeft Bashiir zich met hart en ziel ingezet om het Kitty Jewel naar de zin te maken en haar zwanger te maken. Helaas was het niet gelukt. Misschien wilde Jewel nog wel een keertje bij haar vorige mensen logeren ;-) Het was deze keer ook echt weer genieten. Het is heel opvallend om te zien om makkelijk ze schakelt van haar ene leven naar het andere. Toen ik haar kwam ophalen, ze woont maar een paar straten verderop, liep ze uit zichzelf het transportmandje in en vanmiddag toen ze weer terug ging, opnieuw. Weer thuis bij haar eigen mensen deed ze even een oriënteringsrondje, haar vriendje Franz kwam haar begroeten en ik weet zeker dat hij haar al weer helemaal gewassen heeft. Ik hoop zo dat dit poezengeluk zal uitmonden in een paar zeer gewenste kittens. Ik verwacht dat de Abessijnse kater Franz een liefdevolle stiefvader zal zijn.

Ik ben de laatste tijd erg weinig naar kattententoonstellingen geweest maar de rasspecial vorige maand van de SAN was zo gezellig dat ik heb laten overhalen om morgen ook naar de show in Nieuwegein te gaan. Wel zo leuk ook voor de mogelijke titel van Maverick. Nog een paar keer een certificaat winnen en ons heerlijke joch mag dan Supreme Champion voor zijn naam zetten. Hij is die titel echt waard! Hij is zo mooi en hij is zo'n charmante persoonlijkheid.