Wij gingen op vakantie en namen mee: Sijntje, Eesz en Polly. Vorig jaar redde onze lieve dappere Pici die vakantie nog net met haar oude lijfje en deze keer was het maar de vraag of Eesz en Sijntje het zouden halen. Maar de oude dames doen het nog heel redelijk. Eesz loopt wel wankel met haar 15 jaar en Sijntje, die volgende week 16 jaar hoopt te worden, weten we met allerlei medicijnen en trucks aan het eten te houden. Haar slechte eetlust wordt veroorzaakt door ernstig nierfalen.

Wij hebben ook onze fietsen mee en af en toe mag Polly naast de fiets mee op stap zoals naar de vaardagen in Appelscha of een restaurant zoals de Posthoorn (aanrader) afgelopen zaterdag. Dit keer hebben we een huisje van Eastwood vakantiewoningen speciaal voor mensen met honden dus met een afgezette tuin, dichtbij Appelscha. Alles is daar vandaan te belopen maar dit huisje is wel kleiner dan de vorige zoals 't Hofje en de Farfalle. Maar deze vloer is weer stroever en dat is voor de honden het belangrijkst.

De katjes thuis worden uitstekend verzorgd door onze buurvrouwen met wie we via internet of telefoon in contact staan. Zodoende weten dat Lexie zich vanmorgen niet op het appèl (appel zou de correcte schrijfwijze zijn maar er zijn grenzen) heeft gemeld. Weg kan ze niet zijn dus ik hoop dat ze zich straks enthousiast en met een goede eetlust bij TIneke meldt.

Eeszje had behoorlijk last van de warmte maar we durfden het eigenlijk niet aan, gezien haar leeftijd, om haar in een trimsalon te laten behandelen maar zelf kammen etc. waarbij ze op de tafel moest, was ook geen hobby. Van de week hebben we de knoop doorgehakt: het gaat om de kwaliteit van haar leven nu dus vandaag is ze naar de trimsalon van Elly in Leimuiden geweest. Het is prima gegaan. Eesz heeft een tijd in een badkuip gestaan en is heerlijk gemasseerd en daarna met een stevige föhn drooggeblazen. De luchtstraal was zo krachtig dat er veel haar, dat losser was gaan zitten door het bad, zo uit te blazen was. Eesz heeft nu een lekker luchtige vacht. Tot onze schrik vond Elly nog wel een levende vlo bij haar. Alle kleden van de auto zijn inmiddels gewassen maar het is vandaag toch echt te warm om de auto uit te zuigen. Maandag maar eens gaan overleggen wat wijsheid is want die laatste vlo moeten we vangen! We gaan alle dieren iets met lufenuron geven; dat is geen gif, ondersteunt de bestrijding doordat het overlevende vlooien onvruchtbaar maakt.

Vrijdag is onze a.s. nieuwe rode man zes weken oud geworden. Hij groeit met zijn twee broertjes en zusje met zijn moeder én vader op in cattery Catman Duma in Heiloo en zijn fokster Mariëlle Kouw plaatst met regelmaat leuke foto's van het stel op Facebook. Hij heeft zo'n lief snuitje en ik zie het nog voor me hoe hij afgelopen zondag me met zijn kraaloogjes aankeek. Zo aandoenlijk. Hij was al mooi maar hij blijft mooier worden. Hij heeft zo'n lekker fluffy vachtje.

We zijn zo opgelucht. Orchid is weer onze oude lieve gezellige stabiele Orchid. Ze heeft al haar oude gewoontes weer opgepikt. Vanmorgen glipte ze tot twee keer toe de gang in. Een keer toen Huibert de vuilniszak wilde gaan wegbrengen en toen bracht ze het bijna tot buiten en de tweede keer toen ik de gang in ging. Omdat ze vroeger de gewoonte had om achter de fiets te gaan waar het lastig is om haar op te pakken, mag ze altijd even door het raampje van de voordeur kijken. Dat deurtje kan open en dan kan zij even gluren. Deze keer kwam een voor haar bekend persoon voorbij; de kattenoppas. Nog eventjes en dan krijgt zij haar maaltijden en knuffels van haar wanneer wij op vakantie zijn. We zagen onze geest al dwalen; als Orchid zich zo kwetsbaar bleef opstellen hadden we voor de vakantie twee groepen moeten maken of haar meenemen. Beide oplossingen zijn niet ideaal. Onze katten komen nu eenmaal graag in het hele huis en beide buitenrennen. Haar meenemen is het ook niet. Sijntje gaat al mee en dat is haar privilege.

Na veel aarzelen hebben we toch een afspraak gemaakt om de de oude wankele Eesz te laten wassen en uitkammen. Hoe minder vacht, hoe prettiger zij zich zal voelen met deze temperaturen. Ze gaat nog steeds graag mee met de wandelingetjes en naar het bos alleen heeft ze wel voor de laatste keer pootje mogen baden. Wanneer haar vacht te nat en dus te zwaar wordt, kan ze niet meer op haar pootjes blijven staan. Haar achterhand is zo zwak. Nadat ze was omgevallen duurde het best even tot ik haar weer op vier poten had staan en we verder konden lopen. Eesz loopt meestal iets achter mij en door haar iets te zware ademhaling (restant irritatie door een beademingsbuis bij een operatie ooit) weet ik precies waar ze is. Alleen vond ik van de week na dat pootje baden dat het geluid anders was. Dus ik keek om. De lieve meid sleepte zich met haar achterhand zijdelings op de grond met haar gelukkig nog erg krachtige voorpoten voort. Ze haalde nog een best tempo ook. Het is echt ontroerend hoe dapper en opgewekt Eesz met haar beperkingen omgaat. We waren tijdens de clubdag van de KVN laatst gevraagd om een KOEK over haar te schrijven. KOEK staat voor Kijk Op Een Kuvasz. Ik heb me dus uitgeleefd. Helaas is er door een PC-crash ooit mijn favoriete foto van haar verloren geraakt maar er is nog wel een kleine digitale versie. Als compensatie plaats ik die hiernaast.

Shabanou had in januari 2013 haar laatste nestje groot gebracht en omdat ik ervan overtuigd ben dat krolsheden en/of poezenpilgebruik een belangrijke rol spelen bij het op latere leeftijd ontstaan van mamatumoren (borstkanker) hebben we haar na de eerste dag van de krolsheid tijdens die zoogperiode meteen Suprelorin laten geven. Zodoende had ze ruim anderhalf jaar lang geen last van haar hormonen. Het was zelfs nu nog niet uitgewerkt maar met oog op de vakantie leek het mij verstandig om te voorkomen dat zij op een ongelegen moment krols zou worden. Vorige week donderdagavond had ik haar speciaal voor de gelegenheid gekamd en haar nageltjes geknipt en vrijdags werd ze geholpen. Alles verliep zoals gewenst behalve... dat de dierenarts bij haar een vlo ontdekte. Ik was stomverbaasd. Onze dieren hebben al in jaren geen vlooien en we gebruiken dan ook heel bewust geen middelen zoals de bekende druppeltjes tussen de schouderbladen om geen resistentie te creëren. Wat had ik deze castratie (iedereen zegt foutief sterilisatie) goed gepland want die vlo was echt een Silfescian ;-)

Toen mijn schrik was Jack onlangs van slag. Hij wilde niet eten. Dat is hier altijd groot alarm: een gezonde kat heeft een gezonde eetlust. Jack wilde echt niets maar er was verder niets aan hem te ontdekken. Tot hij naar de bak ging en diarree had. Dáár kan ik wat aan doen: Diarstop (voorheen heette dit Finidiar). Vooral de toxines worden aangepakt en in de loop van de dag ging het alweer stukken beter. Omdat het niet onmogelijk was dat hij een haarbal of een verstopping had, hebben we alle katten Isogel door hun eten gegeven en dit een paar dagen later nog een keer herhaald. Het leverde wel de meest vreemdsoortige drollen in de kattenbakken op. Die darmpjes zijn dus ook vakantieklaar ;-)

Met Sijntje is het iedere dag spannend. Zo eet ze een aantal dagen achter elkaar heel fatsoenlijk en zo is het weer foute boel. Vanmorgen kreeg ze haar Mirtazapine en meestal krijgt ze dan na een uurtje trek. Vandaag niet. Ik heb haar een flinke dosis Convalescence Diet met Isogel erdoor gegeven. Eten in haar maag remt de misselijkheid en hopelijk smaakt haar straks een ander hapje wel. Ik heb allemaal kleine porties eten voor haar in de (nieuwe) vriezer. Deze vriezer heeft bovenin een laag laatje voor ijsblokjes. Dat is ook heel bruikbaar voor de mini-porties eten voor Sijntje. Rosbief en makreel kon ze op een gegeven moment niet meer zien maar toen lukte weer de Carnibestsoorten. lamshart, gekookte vis én de eendagskuikens. Onze nieuwe keuken is zo handig! Ik heb ook een laatje waar ik de medicijnen in heb, met een aantekenboekje (in dezelfde stijl van de keuken, Hollands blauw-wit) zodat ik precies kan bijhouden welke pil of wat dan ook zij per dag heeft gekregen. Voor Polly is dat ook handig want haar Moderinkuur moet zorgvuldig worden afgebouwd en na de zoveelste dag (dan moeten de pilletjes om de dag gegeven worden) zou je je anders kunnen vergissen en dit is geen snoepgoed.

Tot onze vreugde gaat het nog steeds uitmuntend met Sijntje. Blijkbaar heeft die antibioticakuur echt ook een ander probleem dan alleen de kleine blaasontsteking verholpen.

Helaas is het niet alleen pais en vree. Onze Orchid was van slag geraakt, stelde zich kwetsbaar op, verstopte zich zelfs soms. We waren heel bang dat we haar ook zouden moeten gaan herplaatsen en dat zou een drama zijn. Gelukkig gaat het inmiddels weer met haar gedrag de goede kant op. Als je niet beter weet, denk je dat er niets aan hand is. Ik heb even om me heen gekeken en inderdaad, OrryKiddy ligt lekker op een stoel in de voorkamer. Door de toestanden die we eerder met haar en Jewel hebben gehad, is Orchid toch wat kwetsbaarder gebleven. Met Jewel gaat het meer dan uitstekend. Ze is dikke maatje met de Abessijnse kater Franz/ herstel Franz is totally in love met haar en iedereen is erg blij met haar.

En er is nog meer nieuws. We zijn het ene Juweeltje kwijt (Jewel is echt heel gelukkig en haar mensen met haar), maar we hebben er een andere voor terug gevonden. Bazu. Hij is vernoemd naar de grote diamant die tijdens de Franse revolutie gestolen werd en nooit meer teruggevonden is (de Hope diamant zou uit de Bazu geslepen kunnen zijn). Onze Bazu is een sorrel Somalikater. We keken al bijna drie jaar uit naar een nieuwe rode man als opvolger van de geweldige Rooster die in 2008 overleden is maar tot drie keer toe bleek het kitten niet geschikt voor ons. Iggy had een klein foutje, kan je je met een kater die nakomelingen mag verwekken niet permitteren, het volgende kitten bleek verkeerd gesext en dus een poesje te zijn, de derde lukte ook niet. Afgelopen zondag togen wij naar cattery Catman Duma in Heiloo om met hun sorrel katertje kennis te maken en tot onze vreugde lijkt alles oké bij deze kleine rode man. De volgende dag, de 14e van de 7e van het 14e jaar van deze eeuw, hebben we de knoop doorgehakt (toen wisten we nog niet dat het andere kandidaatje volgens de dierenarts niet geschikt bleek) e n hebben we voor Duma gekozen. Hij heet Catman Duma's Bashiir Bazu en wordt komende vrijdag vier weken oud. Eind september krijgen wij dus hopelijk gezinsuitbreiding. Dan hebben we drie 'mannen'; Maverick, de zwartzilver, Jack, de sorrelzilver en dan nu Bazuutje, de rode man.

Nog meer goed nieuws. Over Polly. Ze durft weer op de trap. Vorig jaar is ze waarschijnlijk een keer van de trap gevallen toen wij er niet waren en op een gegeven moment viel het op dat ze de trap niet meer op wilde. Normaal gesproken mag ze dat ook niet. Ook durfde ze amper nog over de laminaat vloer te lopen en ook vond ze behendigheid niet meer leuk. Er is geen lichamelijke oorzaak te vinden anders dat ze vanaf september, na het overlijden van Pici en de toen ontstane gedragsproblemen minder boswandelingen kreeg en helaas geleidelijk aan overgewicht heeft ontwikkeld. Daar werk ik nu al een hele tijd aan door iets minder eten te geven en haar vooral meer te laten bewegen. Wanneer Huibert haar en Eesz heeft uitgelaten, ga ik vaak nog even met haar fietsen. Ik ben met haar naar een cursus behendigheid geweest. Egenlijk is het geen echte cursus want dit is het veteranenclubje op de zaterdagochtend van de Kynologenclub Kennemerland en het accent ligt op het samen plezier hebben met je hond. Met Eesz en Pici hebben we dit ook jaren gedaan. Groot feest! Polly vindt het weer leuk! Ze loopt ook beter door de kamer al laten we de Ikealopers nog wel liggen (geen gezicht) maar al met al mogen we stellen dat ze een veel blijere indruk maakt. Wat een opluchting. We haalden ons van alles in ons hoofd. We weten dat zij minder goede kniegewrichten heeft (PL) en dat kan artrose veroorzaken en dan is het logisch dat bewegen en springen niet meer leuk is. De foto hiernaast is gemaakt tijdens de clubmatch van diezelfde hondenvereniging. Dat was ook een heerlijke dag met prachtige foto's als aandenken. Van de hondendag met beide honden op de clubdag van de Kuvasz Vereniging Nederland geweest hebben we ook mooie foto's als aandenken gekregen. Die staan even terug in deze rubriek.

Goed nieuws: het gaat boven verwachting goed met Sijntje. Mogelijk door de antibioticakuur heeft ze een hele behoorlijke eetlust en kon ik de medicatie voor de eetlust, Mirtazapine, weer iets minder frequent geven. Zo fijn dat ze weer lekker eet. Je voelt je zo machteloos wanneer je diertje te misselijk is om te kunnen eten.

De verbouwing van de keuken vordert gestaag. Inmiddels is alle nieuwe keukenapparatuur bruikbaar. Het inductie koken bevalt goed. Dit bevalt de katten ook. Ik heb een foto op mijn - nieuwe - mobieltje staan dat Donna heerlijk ontspannen tussen alle troep, en keukendoeken om de kookplaat en het aanrecht te beschermen, ligt te kijken naar wat Huibert allemaal wegbikt en aanbrengt.

Polly heeft weer huidproblemen. Oorzaak?? Anaalklieren, allergie. We weten het niet. Het enige nieuwe is dat ze af en toe kattenbrokjes mee-eet wanneer ik wat voor de katten strooi (als tussendoortje want hun gewone eten is vlees in alle soorten en maten). Ik heb meestal die van Royal Canin maar toen Sijntje zo slecht at dacht ik er goed aan te doen om eens een ander merk te kopen. Voorlopig probeer ik maar te voorkomen dat ze die kan stelen. Ook werken we hard aan haar lijn. Meer bewegen, minder eten en ik verbeeld me dat ik al wat meer taille kan zien ondanks dat ze nu een kuur Moderin krijgt die overgewicht veroorzaken.

Vandaag kwam het nieuwe blad van de Kuvasz Verening binnen. De redactie heeft niet alleen heel erg hard gewerkt, een uitgebreid verslag van de clubmatch die net twee weken geleden gehouden werd, maar ook iets leuks gedaan met de aanwezigheid van Eesz als oudste aanwezige dame. Voor het volgende nummer mogen wij de bijdrage verzorgen van 'Kijk op een Kuvasz'. Daarmee kunnen we de heerlijke Eesz uitgebreid in het zonnetje zetten.