Klik hier om te zoek op de website

archief
Omdat Jewel en Bashiir op de bovenetage zijn, zo heerlijk een overloopdeur, ben ik ook veel boven om toezicht te houden en voor morele steun voor Bashiir. Hij snapt niet waarom ze het ene moment tegen hem slijmt en het andere moment grommend achterna zit. Arme Polly komt wel wat aandacht te kort. Gelukkig is Huibert vanmorgen met haar naar Groenendaal, mooi hondenlosloopgebied, geweest en heeft ze vanmiddag ook een extra lange wandeling gehad. Ze is nog steeds een beetje te zwaar. Iedere keer wanneer ik voor iets bij de dierenarts ben, gaat zij ook mee om even op de weegschaal te kunnen staan. Ze blijkt iedere keer toch een tikje te zijn afgevallen. Maar nog steeds niet genoeg. Om hard te rennen móet ze in perfecte conditie zijn want anders is het risico op blessures te groot.

Morgen gaat Jewel weer naar huis en mijn verkoudheid is ook aardig achter de rug dus wanneer het niet regent, neem ik ook de kans waar voor gezellige hondenwandelingetjes. Het is met Polly altijd extra leuk omdat ze zoveel complimentjes krijgt over haar leuke uiterlijk. Dat ze op een koalabeertje lijkt, horen we het meest. Ook of we haar bij de wasverzachter hebben gekregen en laatst las ik over rasgenoten dat ze wel Walt Disneyhondjes worden genoemen. Kinderen zien wel een speelgoedhondje in haar. Veel mensen schieten in de lach wanneer ze haar grappige oortjes zien bewegen. Samen met het drukbewegende krulstaartje bovenop haar rug is ze ook net een opwindbaar hondje.

[klik voor een uitvergroting]
RacePoem.
[klik voor een uitvergroting]
Bij de Veerplas. Van oktober tot april is het daar toegestaan voor honden.
Woensdag 7 oktober 2015

Was mijn laptop eindelijk weer eens wat beter hanteerbaar door de update met Windows 10, bleek ik nog weinig zin om hem open te doen. Het duurde even tot ik begreep waar de schoen wrong - ik werd altijd misselijk en kreeg hoofdpijn van het computeren. Ik had niet door dat het aan mijn ogen lag, al mopperde ik wel enorm op mijn brilletjes. Omdat ik een prachtig montuur had gezien en ik de best mogelijke glazen daarvoor wilde hebben, heb ik mijn ogen extra grondig en meerdere keren laten onderzoeken. Uitkomst - 25% gezichtsverlies en een slechte prognose (ik heb de bijsluiter maar eens gelezen). Dus niet iets dat met een brilletje op te lossen is. De oorzaak is zeer waarschijnlijk een medicijn dat ik tegen hartritmestoornissen gebruik, amiodaron. Maar laat ik nu de mazzel hebben dat een paar weken geleden de cardioloog heeft gezegd dat ik daarmee, na mijn operatie eerdaags, mag stoppen. Dat ik problemen met mijn ogen had, heb ik de cardioloog niet eens verteld. De optometrist van Pearl ontdekte het. Nu is me niet echt gezegd dat de kwaal over zou gaan na het stoppen met die pillen maar ik hoop en verwacht dat mijn ogen vast wel weer wat beter zullen gaan werken. Moet ook want... als alles meezit, zouden wij weer gezinsuitbreiding kunnen krijgen. Een kittentje van Bashiir en Jewel, zojuist verwekt! Kitty Jewel woont bij Michel en Christel, twee minuutjes met de fiets hier vandaag en de kittens zullen daar ook opgroeien. Hun abessijnse kater Franz is zo'n lieverd en hij adoreert Jewel zo dat ik verwacht dat hij een enorm lieve speel-, stoei- en knuffeloom voor de kittens zal zijn.

De a.s. moeder Jewel.
[klik voor een uitvergroting]
De a.s. vader Bashiir. Op deze foto gezellig bij Lexie in de keuken.
Maandag 24 augustus

Heel spannend. Ik probeer nu uit of het programma waar ik deze website mee onderhoud compatible is met Windows 10 die ik er zojuist op heb gezet. Ik heb vanaf dag één problemen met Windows 8 en hoop dat het nu eens wel goed gaat. De tekst invoeren, lukt. Dat is één. Nu plaatsen en dan er een foto bij zetten. Dat is twee. Maar voordat ik dit ga doen, moet ik even vertellen dat de lieve Bashiir vandaag voor de tweede keer weer vader is geworden. Nu met de kittens van Sientje: zij is bevallen van twee sorrelzilvertjes, een katertje en een poesje én een sorrel poesje. Precies wat de wens van Linda was. Bashiir heeft zich keurig van zijn taak gekweten. Ik ben niet alleen heel blij met deze prachtige nakomelingen uit onze kattenfamilie maar ook met het feit dat m'n laptop hanteerbaar is.

[klik voor een uitvergroting]
De recentste foto van papa Bashiir: wat - ik weer vader?
[klik voor een uitvergroting]
Supermama Sientje.
[klik voor een uitvergroting]
Het sorrel poesje, nog nat van de bevalling.
[klik voor een uitvergroting]
Sientje met haar dochter Izzy van een eerder nestje. Wat een schoonheden.
Woensdag 12 augustus

Helaas lukte het me de laatste tijd niet goed om deze website bij te houden. Het verdriet van het gemis van Sijntje en Eesz kwam ondanks alle positieve gevoelens dat we nog zo lang voor ze hebben kunnen zorgen en dat ze zulke mooie leeftijden hadden behaald, zorgde bij mij voor een soort writersblock. En er is best het nodige te melden. De kittens van Lexie ontwikkelen zich prima. Het sorrelzilveren katertje gaat Real Magic Jack, naar zijn grootvader, heten en voor het poesje overweeg ik om haar Real Magic Kathlena, naar onze Kelly Kathleen, een van haar voorouders, van weleer te vernoemen.

Het is hier net een rusthuis. Lexie woont met haar kittens bij Bart en Karin in Hoorn, zij en onze andere jongere poezen moesten helaas al eerder herplaatst worden, Sijntje en Eesz overleden; er is hier heel veel veranderd. Dat er een grote kans bestaat dat ik zelf nooit meer een nestje kan fokken, is ook een pijnlijke gedachte. Al onze andere katten zijn immers gecastreerd. Met uitzondering van Bashiir, de vader van Lexies nest én Morrison. Morrison is in 2013 bij ons geboren en woont bij de eerder genoemde Bart en Karin. Er is een schattig poesje, Suus, uit het verre Groningen dat heel graag een nestje van hem wil maar helaas, het stel logeert hier al twee weken maar Suus wordt maar niet krols. Wie weet lukt het alsnog nog deze week of is het mogelijk dat ze nog een keer op herhaling kunnen.

De weergoden zijn me deze zomer vast gunstig gezind want toen ik in Beieren op vakantie was, was het hier erg heet en toen ik weer veilig thuis was, kon Beieren een nieuw warmterecord noteren. Ik ben heel blij dat ik dat niet heb hoeven meemaken. Ik ben nooit een fan van erg hoge temperaturen geweest maar sinds ik hartfalen heb, hoop ik dat het niet extreem heet wordt. Tot nu toe valt het allemaal ook reuze mee. Dat ik hier dicht bij zee zit, scheelt ook een heleboel. Achter in de tuin heb ik een schaduwrijk zitje maar nu de beuk van de achterburen erg veel overhangen, werd dit hoekje doorlopend voor de vogels in die boom onder gepoept. En weer was de redding nabij - er is een kleine kolonie halsbandparkieten in ons woonblok neergestreken. Het is faunavervalsing maar ik ben heel blij met ze. Ze kwetteren erg gezellig, entertainen de katten én de duiven zijn verhuisd. Echt mijn idee van een volière. Vroeger had Huibert er een maar vogels in volières of erger nog in kooitjes zijn niet mijn ding. Ergens hebben we nog een heel oud boekje liggen met de titel: Het handboek voor den kleurkanariekweker. De interesse voor het fokken zat er dus al heel erg vroeg (eind jaren zestig/begin jaren zeventig) in bij hem. Zonder zelf te willen fokken, was ik voordat ik de Somali ontdekte actief in de fokinformatiecommissie van de Kuvaszvereniging. We waren dus al voorbereid toen we gestimuleerd werden om met onze eerste raspoes Shirezah een nestje te gaan fokken. En nu zijn we al weer 32 jaar verder. Er hebben heel wat generaties Abessijnen en Somali's hier het levenslicht mogen aanschouwen. We waren heel erg blij met de ontdekking dat onze jongste kat Bashiir, geboren in cattery Catman Duma, van de eerder genoemde Shirezah bleek af te stammen. We zijn al zo blij met hem, we genieten doorlopend van hem en deze afstamming is de kers op de cake! Zo'n fijne gedachte dat bijna ieder huisdier van ons in de afgelopen decennia een beetje voortleeft in onze huidige kattenfamilie.

[klik voor een uitvergroting]
Lexies kittens ontwikkelen zich prima. We gaan zaterdag weer bij ze op bezoek.
[klik voor een uitvergroting]
Katten achter gesloten deuren is allesbehalve het huismerk van onze cattery maar bij de twee logeetjes kan het niet anders. Als compensatie mogen ze af en toe op het dakterras en in de slaapkamer.
[klik voor een uitvergroting]
Ik ben zo blij dat Morrison het accepteert om een katerbroekje te dragen. Zo is het zoveel gezelliger.
[klik voor een uitvergroting]
Mijn schaduwhoekje met parasol om de vogelpoep op te vangen.
[klik voor een uitvergroting]
De heerlijke Bashiir. Hij zit nu naast mijn stoel spinnend op een zacht kleedje te trappelen. Echt genieten.
[klik voor een uitvergroting]
Oma Nieckje. Met haar dertien jaar is ze nu onze oudste huisgenootje.
Maandag 20 juli 2015

Tot ons grote verdriet hebben wij onze dierbare Eesz op 30 juni moeten laten inslapen. Het gemis is groot en heel pijnlijk maar we beseffen dat wij enorm bevoorrecht zijn dat zij zo lang onze grote witte dame heeft mogen zijn. Zestien jaar en bijna drie maanden oud is ze geworden. Morgen is het dus al weer drie weken geleden. Het is nog zodanig emotioneel dat ik nog steeds geblokkeerd ben in het schrijven op de website. We zijn heel dankbaar dat we de beslissing hebben kunnen nemen om haar te laten gaan net voordat het zo warm werd. 's Maandags ging het heel erg slecht met haar. Ze kon echt niet meer overeind komen en ze had amper interesse in haar eten. Eesz en een goede eetlust was één geheel en dit was ook voor ons een aanwijzing dat ze de moed aan het verliezen was. Toen de volgende dag de dierenarts kwam, stond ze haar vrolijk op te wachten. Heel heftig om dan toch bij de beslissing te blijven dat het voor haar beter is om niet verder te sukkelen. Terugkijkend vinden we ook dat we het goede moment voor het afscheid hebben genomen. Het inslapen, hier thuis door dierenarts Jessica, verliep zoals het hoort. Eesz lag ontspannen te dutten met haar kop op een voorpoot. Voordat Eesz de inleidende narcose kreeg, kwam de ontroerend lieve Orchid naast haar zitten en zij bleef daar tot Eesz' hart niet meer klopte. Haar prachtige leeftijd, de mooie manier zoals ze gegaan is, zou troost moeten geven maar dat lukt nog niet echt.

Eesz kon in haar conditie slecht tegen de warmte maar Lexie koos juist de warmste dag van de eeuw uit om van haar kittens te bevallen. Ze nam er alle tijd voor en op 4 juli beviel ze van een wildkleur poesje en een sorrelzilveren katertje. Ik ben onlangs even bij Bart en Karin in Hoorn op bezoek geweest en moeder en kinderen maakten het prima. Lexie vond het zelfs al goed dat zij met haar kroost tijdens mijn bezoek in een open afgedekt kenneltje op de bank bivakkeerde. Uiteraard hebben we ook een fotosessie gehouden. Twaalf dagen oud en al zo fotogeniek!

Bij dit stukje horen natuurlijk ook foto's van de trotse ouders, Lexie en Bashiir.

[klik voor een uitvergroting]
Orchid bleef tot het einde bij Eesz de wacht houden. Indrukwekkend, haar emotionele en sociale intelligentie.
[klik voor een uitvergroting]
Het lekkere bijdehante wildkleur poesje.
[klik voor een uitvergroting]
Broerlief, het sorrelzilveren kleinzoontje van dus opa Jack.
[klik voor een uitvergroting]
Het stel samen toen Lexie nog bij ons woonde. Door omstandigheden was het voor haar beter om te verhuizen.
[klik voor een uitvergroting]
De dag na de bevalling.
[klik voor een uitvergroting]
De onwetende vader Bashiir. Bij mij op schoot terwijl ik mijn spelletje Hay Day speel.
Zaterdag 20 juni 2015

Een tikje overmoedig begin ik nu aan een stukje over de afgelopen week. De software lijkt nu weer vrij normaal te werken. Deze week is de verrukkelijke Sientje (Silfescian Charmin's Chanine) bij de eveneens verrukkelijke Bashiir logeren om dito kittens te maken. Haar bezoekje was een leuke verjaardagscadeautje voor Bashiir (één jaar vandaag) is. Haar mensen hebben haar vanmiddag weer opgehaald. Sientje is gezegend met een zeer goede eetlust en die liet haar ondanks alle hormomen niet in de steek. Ze was een hele makkelijke en gezellige logé en we zijn erg trots op haar. Op haar persoonlijkheid en schoonheid; plaat van een meisje. Sientje woont bij Linda. Op haar website kunt u meer over haar lezen: Kennel/cattery Everlasting Joy

Sientje was het tweede poesje voor Bashiir om een nestje bij te maken. De eerste was Lexie en haar informatie is allemaal om deze website te maken. Door de omstandigheden hier, spanningen tussen Lexie en de wildkleur poezen, was het beter voor iedereen dat Lexie ging verhuizen. Ze woont nu bij de mensen waar ze drie jaar geleden geboren is. Helaas is ze nog niet echt 'thuis' in het kattengroepje daar. Dat die bestaat uit haar eigen moeder, broer Buddha en pleegzoon Morrison weet zij natuurlijk niet. Katten hebben een uitstekend geheugen alleen werkt dit niet bij de ervaringen van kittens onder de drie maanden net zoals de vroegste ervaringen van mensen. Haar nesttopic: Nestje van Lexie en Bashiir

Gisteren ging het dramatisch slecht met Eesz. Ze kon niet echt lopen. Af en toe even pauzeren, vinden wij acceptabel en zolang zij dit blijmoedig beleeft, gaan we ervoor. We bespraken ze situatie met elkaar, we zijn ons iedere dag ervan bewust dat we verplicht zijn om haar te laten gaan wanneer dit voor haar eerlijker is. Al pratende floepte er ineens door mijn hoofd dat ze wel weer een injectie met een spierversterkend middel zou mogen hebben. Zo gezegd, zo gedaan en 's middags liep ze al weer als een (overjarige) kieviet. Het bleek ook dat haar ontlasting haar dwars zat. Die incontinentie is niet gemakkelijk. Ze stond vanmorgen zo dat ik mijn ontbijt in een ander deel van de kamer heb genomen. Daarna haar broekjes uitgewassen en gedroogd en het is weer een houdbare situatie. Ik heb geen idee hoe het zit maar er lijkt wel iets mis te zijn met haar blaas. Dat de urine zo enorm stinkt, lijkt me niet goed. Ook houdt ze het soms heel erg lang op en moet er veel langer dan wenselijk is met haar blokjes om gelopen tot ze eindelijk een plas doet en op een ander moment kan ze het niet ophouden. dan laat ze het zelfs liggend lopen en als ze daarna overeind komt, komt er nog een toegift. We hebben niet de indruk dat ze pijn aan haar blaas heeft maar ik ga wel vragen of er nog meer medicatie voor haar urinewegen mogelijk is. Ze heeft ooit een blaasprobleem opgelopen nadat een jonge zware hond in volle vaart tegen haar flank botste. Ze had een beschadiging en infectie van haar blaas opgelopen en sindsdien heeft ze helaas incontinentieproblemen. Maar mogelijk heeft ze er nu weer een ontsteking bij gekregen. Maandag even met de dierenarts overleggen.

[klik voor een uitvergroting]
Sientje/Chanine.
[klik voor een uitvergroting]
Bashiir, de aanstaande vader van twee nestjes. Lexie is eind van deze maand uitgerekend.
[klik voor een uitvergroting]
Eeszje in haar goede jaren. Ze vond het zo fijn om met ons te trainen. Toen ik haar vorig jaar nog een keertje naar het trainingsveld meenam, veerde ze helemaal op; die geuren, die locatie herkende ze in positieve zin.
En als kers op de taart kregen we deze prachtige foto van Polly. Jan Kruijdenberg heeft hem (en andere, die komen nog) genomen tijdens de behendigheidsles van vorige week zaterdag bij de KC Kennemerland in Heemstede.
De beeldschone foto van Jan Kruijdenberg van onze Pol tijdens de behendigheidscursus van vorige week zaterdag.
<< vorige pagina  1  2  3  4  5  6  [7]  8  9  10  11  12  13  14  15  16  17  18  19  volgende pagina >>