|
 |
Maandag 9 december
Sijntje had ons goed laten schrikken maar na twee keer een bezoekje aan de dierenarts voor een vochtinfuus en andere medicatie gaat het weer heel acceptabel. Ze krijgt extra lekker en nat eten en dit ook extra vaak. En ze is nu onder en boven de wet. Ze mocht zelfs tijdens het eten bij me op schoot blijven zitten (van de macaroni vond ze de kaas en de ham het lekkerst).
Vandaag 20 jaar geleden werden Murry, heer Murk, en Mariposa als kittens van Oentje en een zoon van dé Valentijn geboren. Murray en Mariposa leven niet meer maar we zijn erg dankbaar dat zij voortleven in hun nakomelingen zpals ons huidige zilvernestje. Helaas is vandaag de laatste zoon van Murray en Elvira ingeslapen. De dierbare Moos van Rudi van Wouw. Op een maand na was hij negentien jaar geworden. Zijn broer Olivier is in mei dit jaar overleden en zusje Grace vorig jaar. Grace is de dochter die zijn genen heeft doorgegeven en Mariposa's dochter Juultje heeft dit op haar beurt gedaan.
Nu alle kittens hun eigen mensen hebben, genieten wij nog meer van ze dan we al deden. Om het te vieren hebben we voor het eerst in alle jaren dat wij samen zijn, 39 jaar, een echte kerstboom gekocht. Ons dierbare kunstboompje zou het kittengeweld van zeven zwaargewichten niet overleven. Ik heb het afgeklopt maar tot nu gaat het nog heel erg goed. |
|
 |
 |
Polgara, de mooiste dame van het stel wordt een Amstelveense schone. |
|
|
|
|
 |
5 december 2013
Vond ik toch een tablet in mijn schoen! Kan ik nog beter uitgerust aan de slag om ooit level 350 van de Candy Crush Saga te halen. Ik heb van anderen gehoord dat ze er hopeloos vast op zitten. Boosters kopen is tegen mijn principes; het moet puur op eigen kracht én geluk kunnen! Maar of dit tablet nu echt zo gebruikersvriendelijk is... Ik ben nog niet overtuigd. Alles gaat anders. De volhouder wint!
We zijn vanmiddag met Sijntje naar de dierenarts geweest. Ik ben heel bang dat haar nierfunctie nu echt te slecht aan het worden is. Morgen krijgt ze weer een vochtinfuus en samen met extra warmte, al heeft ze al een heerlijk warm plekje, en allerlei lekkere hapjes, moeten we haar weer op de poot krijgen.
De layout gaat nu niet echt zoals ik gewend ben, Ik ga maar gauw verder met m'n laptop.
Daar ben ik weer, nu met de laptop.
De kittens hebben vanmiddag zo lief voor me geposeerd. Ik ben heel benieuwd naar de resultaten. Zo'n foto komt dan wat later vandaag op de site.
Vijf december is bij ons een beladen datum. Op deze datum overleed ons eerste hondje Rita in 1979 en precies vijf jaar geleden maakte ik het spannend door in het ziekenhuis te belanden. Laten we maar hopen dat de gelukkig best wel vage klachten van Sijntje toch nog een beetje loos alarm zijn, als Sinterklaascadeautje zullen we dat in dankbaarheid aanvaarden. Bij dit stukje moet natuurlijk wel een foto van haar. |
|
 |
 |
Sijntje, op 17 november bij Huibert op schoot. De 17e is hier ook een speciale datum. Op deze dag werd ons allereerste nestje dertig jaar geleden geboren. |
|
|
|
|
 |
|
 |
Lexie is meestal steeds met vijf kittens in een groep van wisselende samenstelling in de huiskamer en Jewel heeft er dan twee om boven mee te tutten. Gelukkig kunnen poezen niet tellen en ervaart Jewel twee kittens ook als 'een nest'. Dat 'tellen' doet Lexie voor haar. Wanneer alle kittens voor de nacht naar boven gaan, moet Lexie altijd nog even naar beneden om te checken of alle kittens wel boven zijn aangekomen (ze zijn al zo groot dat ze zelf de trap op en af mogen). Maar een paar keer per dag moeten de volwassen poezen eraan geloven en breng ik ze boven met een verleidelijk hapje zodat Jewel ook haar deel van het huiskamerleven heeft. We zijn toch wel zo blij dat we Jack en Maverick hebben. Die lopen gewoon overal tussen door, boven en beneden, al dan niet op zoek naar lekkere overgeschoten hapjes. Sijntje is onder en boven de wet. Jewel is wel eens op haar ingestoven maar doordat Sijntje een heel ander silhouet heeft, zag ze haar vergissing tijdig in. Ondertussen is de relatie tussen Lexie en Jewel ontroerend goed geworden. Ze spelen samen, wassen elkaar en zorgen voor elkaars kinderen. Dit is ook een reden waarom we het nog niet willen opgeven; we zouden Lexie dan haar maatje afnemen. |
|
 |
 |
Alle vier de zilvertjes van Lexie. |
|
|
|
|
 |
|
 |
 |
De wildkleur poezen halen hun schade in. |
|
 |
 |
Jack wacht op de kittens om mee te spelen. Zo leuk om te zien hoe opa Jack en overgrootvader Maverick voorzichtig maar wel steeds spannender met de kittens gaan spelen. |
|
 |
 |
De wasmachine/-droger is ook heel interessant. |
|
|
|
 |
|
 |
|
 |
 |
Het blauwzilveren katertje bij Sylvia, de eigenaresse van Tamaran, de overgrootvader van de zilvertjes. |
|
 |
 |
Pip bij haar a.s. vrouwtje Jolanda. |
|
 |
 |
En natuurlijk bleef Qizmo niet achter. |
|
|
|
 |
vrijdag 15 november 2013
Dat is me nog nooit gebeurd, een hele maand hier niets geschreven. Druk, druk dus. Wel zijn er foto's van de opgroeiende kittens in het nesttopic terecht gekomen. Het gaat heel goed met de kittens, ze groeien en bloeien en zijn enorm leuk in de omgang. Helaas is er tussen de wildkleur poezen iets misgegaan door een extreem harde knal waar moederpoes Jewel, vanuit haar instincten op dat moment super alert, erg van schrok. Mijn hart zat ook in mijn keel. Ik was op dat moment boven maar hoorde direct erna een boel gekrijs in de huiskamer. Jewel zag in de ook geschrokken Orchid een bedreiging van haar kittens. Na eerdere hoopvolle wensessies met de wildkleur poezen, is de moed me danig in de schoenen gezonken en is het beter dat we wanneer de kittens hun moeder niet meer nodig hebben om Jewel een ander adresje te geven. M'n lieve, mooie, knuffelige, gezellige 'juweeltje' van een schootkat :-( En dat allemaal door een knal die met wat goede wil van de veroorzakers, de dakdekkers even verderop voorkomen had kunnen worden.
Als het even kan ga ik met Eesz naar wandelbos Groenendaal want het is daar prachtig en er is geen fijnere hond dan Eesz om mee te wandelen. Al haar boevenstreken heeft ze met het stijgen der jaren afgeleerd en ik hoef niet meer bang te zijn dat ze kleine witte hondjes intimideert of dat trimmers onze wandeling verpesten. Alleen nu heb ik Polly niet meer onder controle. Gelukkig is ze klein en ziet ze er grappig uit, en trof Huibert laats een trimmer van het sociale soort, waardoor ze er mee wegkomt en het gezellig blijft. Mijn laatste foto's en filmpjes van mijn mobieltje zijn helaas 'weggeschoten' toen ik ze over wilde zetten. Vroeg of laat kom ik ze vast wel ergens tegen. Die van Eesz vond ik juist erg leuk. Ze is nu ook extra mooi want ze heeft een opknapbeurt gekregen door de mensen van de trimsalon bij hondenpension Tussenwijk in Wijk aan Zee. Eesz kreeg ook heel wat aandacht met haar mooie verschijning en charmante gedrag. En passant ook nog een paar wat angstige kinderen een positieve ervaring meegeven.
Tot onze grote schrik bleek Jack vandaag niet in orde. Hij maakte een angstige indruk en wilde niet eten. Even later vond ik de oorzaak - een maagdarmprobleem. Zijn diarree ziet er net zo uit als zijn dochter Lexie dat een paar weken geleden had. Toen weet ik dat aan een voedselvergiftiging maar niemand anders had verder dat probleem. Gelukkig was Lexie weer heel snel de oude - ik ben toch wel zo'n fan van Finidiar/Diarstop als middel bij maagdarmproblemen - en omdat Jack toch minder ziek dan Lexie lijkt, at hij vanavond al weer een hapje mee. Veel mensen kennen de conferences van Fons Jansen niet. Wij hadden vroeger al zijn LP's en wij vinden zijn conferences nog steeds indrukwekkend goed. Onder elkaar gebruiken we ook wel zinnetjes van hem wanneer die zo van pas komen. Alleen al het zoeken van een parkeerplaats - je zou dat te voet moeten doen!! En van deze heb ik een eigen variant. Zodra er een dier een maagdarmprobleem heeft dan zet ik een pan met kipfilet en wat rijst op. Op het punt staan van koffie zetten wanneer er iets akeligs dreigt. Dit zijn de originele zinnen: 'er stak een storm op, een noodweer brak uit, een ramp dreigde. Het Leger des Heils stond op het punt koffie te zetten, zal ik maar zeggen'. |
|
 |
 |
Een oudere foto van Eesz in het wandelbos. |
|
 |
 |
De kittens zijn al behoorlijk ondernemend. |
|
 |
 |
Jack met zijn kleinkind, het blauwzilveren katertje Pici Peter Pan. Voor dit kitten zoeken wij nog de juiste mensen!
16/11 Jack is al weer helemaal de oude, gelukkig. |
|
|
|
|
 |
|
 |
![[klik voor een uitvergroting]](uploadz/resized/3206-00.jpg?) |
 |
 |
Dit is ons blijvertje. We hebben enorm zitten te zoeken naar de juiste naam voor haar. Eerst hadden we een filmsterren naam en toen de naam van een wereldberoemde parel, de Peregrina, de diamant The Pink Star maar het is Pici Prima Donna geworden. Dat kan dan later Pici/Pietsie of Donna worden. Voor nu heet ze gewoon Onzes. |
|
 |
 |
De moedertjes maken geen onderscheid meer tussen hun kinderen. |
|
|
|
 |
|
 |
 |
Lexie met een eigen kind. Schrijf ik net dat de moedertjes geen onderscheid meer maken, liggen ze nu spinnend hun eigen kittens te zogen naast me in de huiskamer. |
|
 |
 |
Momenteel de leukste foto van de zilvertjes. |
|
 |
 |
We genieten doorlopend maar wanneer er enthousiaste kittenkopers op bezoek komen, is het dubbel genieten. |
|
|
|
 |
<< vorige pagina
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
[21]
22
23
24
25
26
27
28 volgende pagina >> |
 |