Heel spannend. Ik probeer nu uit of het programma waar ik deze website mee onderhoud compatible is met Windows 10 die ik er zojuist op heb gezet. Ik heb vanaf dag één problemen met Windows 8 en hoop dat het nu eens wel goed gaat. De tekst invoeren, lukt. Dat is één. Nu plaatsen en dan er een foto bij zetten. Dat is twee. Maar voordat ik dit ga doen, moet ik even vertellen dat de lieve Bashiir vandaag voor de tweede keer weer vader is geworden. Nu met de kittens van Sientje: zij is bevallen van twee sorrelzilvertjes, een katertje en een poesje én een sorrel poesje. Precies wat de wens van Linda was. Bashiir heeft zich keurig van zijn taak gekweten. Ik ben niet alleen heel blij met deze prachtige nakomelingen uit onze kattenfamilie maar ook met het feit dat m'n laptop hanteerbaar is.

Helaas lukte het me de laatste tijd niet goed om deze website bij te houden. Het verdriet van het gemis van Sijntje en Eesz kwam ondanks alle positieve gevoelens dat we nog zo lang voor ze hebben kunnen zorgen en dat ze zulke mooie leeftijden hadden behaald, zorgde bij mij voor een soort writersblock. En er is best het nodige te melden. De kittens van Lexie ontwikkelen zich prima. Het sorrelzilveren katertje gaat Real Magic Jack, naar zijn grootvader, heten en voor het poesje overweeg ik om haar Real Magic Kathlena, naar onze Kelly Kathleen, een van haar voorouders, van weleer te vernoemen.

Het is hier net een rusthuis. Lexie woont met haar kittens bij Bart en Karin in Hoorn, zij en onze andere jongere poezen moesten helaas al eerder herplaatst worden, Sijntje en Eesz overleden; er is hier heel veel veranderd. Dat er een grote kans bestaat dat ik zelf nooit meer een nestje kan fokken, is ook een pijnlijke gedachte. Al onze andere katten zijn immers gecastreerd. Met uitzondering van Bashiir, de vader van Lexies nest én Morrison. Morrison is in 2013 bij ons geboren en woont bij de eerder genoemde Bart en Karin. Er is een schattig poesje, Suus, uit het verre Groningen dat heel graag een nestje van hem wil maar helaas, het stel logeert hier al twee weken maar Suus wordt maar niet krols. Wie weet lukt het alsnog nog deze week of is het mogelijk dat ze nog een keer op herhaling kunnen.

De weergoden zijn me deze zomer vast gunstig gezind want toen ik in Beieren op vakantie was, was het hier erg heet en toen ik weer veilig thuis was, kon Beieren een nieuw warmterecord noteren. Ik ben heel blij dat ik dat niet heb hoeven meemaken. Ik ben nooit een fan van erg hoge temperaturen geweest maar sinds ik hartfalen heb, hoop ik dat het niet extreem heet wordt. Tot nu toe valt het allemaal ook reuze mee. Dat ik hier dicht bij zee zit, scheelt ook een heleboel. Achter in de tuin heb ik een schaduwrijk zitje maar nu de beuk van de achterburen erg veel overhangen, werd dit hoekje doorlopend voor de vogels in die boom onder gepoept. En weer was de redding nabij - er is een kleine kolonie halsbandparkieten in ons woonblok neergestreken. Het is faunavervalsing maar ik ben heel blij met ze. Ze kwetteren erg gezellig, entertainen de katten én de duiven zijn verhuisd. Echt mijn idee van een volière. Vroeger had Huibert er een maar vogels in volières of erger nog in kooitjes zijn niet mijn ding. Ergens hebben we nog een heel oud boekje liggen met de titel: Het handboek voor den kleurkanariekweker. De interesse voor het fokken zat er dus al heel erg vroeg (eind jaren zestig/begin jaren zeventig) in bij hem. Zonder zelf te willen fokken, was ik voordat ik de Somali ontdekte actief in de fokinformatiecommissie van de Kuvaszvereniging. We waren dus al voorbereid toen we gestimuleerd werden om met onze eerste raspoes Shirezah een nestje te gaan fokken. En nu zijn we al weer 32 jaar verder. Er hebben heel wat generaties Abessijnen en Somali's hier het levenslicht mogen aanschouwen. We waren heel erg blij met de ontdekking dat onze jongste kat Bashiir, geboren in cattery Catman Duma, van de eerder genoemde Shirezah bleek af te stammen. We zijn al zo blij met hem, we genieten doorlopend van hem en deze afstamming is de kers op de cake! Zo'n fijne gedachte dat bijna ieder huisdier van ons in de afgelopen decennia een beetje voortleeft in onze huidige kattenfamilie.

Tot ons grote verdriet hebben wij onze dierbare Eesz op 30 juni moeten laten inslapen. Het gemis is groot en heel pijnlijk maar we beseffen dat wij enorm bevoorrecht zijn dat zij zo lang onze grote witte dame heeft mogen zijn. Zestien jaar en bijna drie maanden oud is ze geworden. Morgen is het dus al weer drie weken geleden. Het is nog zodanig emotioneel dat ik nog steeds geblokkeerd ben in het schrijven op de website. We zijn heel dankbaar dat we de beslissing hebben kunnen nemen om haar te laten gaan net voordat het zo warm werd. 's Maandags ging het heel erg slecht met haar. Ze kon echt niet meer overeind komen en ze had amper interesse in haar eten. Eesz en een goede eetlust was één geheel en dit was ook voor ons een aanwijzing dat ze de moed aan het verliezen was. Toen de volgende dag de dierenarts kwam, stond ze haar vrolijk op te wachten. Heel heftig om dan toch bij de beslissing te blijven dat het voor haar beter is om niet verder te sukkelen. Terugkijkend vinden we ook dat we het goede moment voor het afscheid hebben genomen. Het inslapen, hier thuis door dierenarts Jessica, verliep zoals het hoort. Eesz lag ontspannen te dutten met haar kop op een voorpoot. Voordat Eesz de inleidende narcose kreeg, kwam de ontroerend lieve Orchid naast haar zitten en zij bleef daar tot Eesz' hart niet meer klopte. Haar prachtige leeftijd, de mooie manier zoals ze gegaan is, zou troost moeten geven maar dat lukt nog niet echt.

Eesz kon in haar conditie slecht tegen de warmte maar Lexie koos juist de warmste dag van de eeuw uit om van haar kittens te bevallen. Ze nam er alle tijd voor en op 4 juli beviel ze van een wildkleur poesje en een sorrelzilveren katertje. Ik ben onlangs even bij Bart en Karin in Hoorn op bezoek geweest en moeder en kinderen maakten het prima. Lexie vond het zelfs al goed dat zij met haar kroost tijdens mijn bezoek in een open afgedekt kenneltje op de bank bivakkeerde. Uiteraard hebben we ook een fotosessie gehouden. Twaalf dagen oud en al zo fotogeniek!

Bij dit stukje horen natuurlijk ook foto's van de trotse ouders, Lexie en Bashiir.

Een tikje overmoedig begin ik nu aan een stukje over de afgelopen week. De software lijkt nu weer vrij normaal te werken. Deze week is de verrukkelijke Sientje (Silfescian Charmin's Chanine) bij de eveneens verrukkelijke Bashiir logeren om dito kittens te maken. Haar bezoekje was een leuke verjaardagscadeautje voor Bashiir (één jaar vandaag) is. Haar mensen hebben haar vanmiddag weer opgehaald. Sientje is gezegend met een zeer goede eetlust en die liet haar ondanks alle hormomen niet in de steek. Ze was een hele makkelijke en gezellige logé en we zijn erg trots op haar. Op haar persoonlijkheid en schoonheid; plaat van een meisje. Sientje woont bij Linda. Op haar website kunt u meer over haar lezen: Kennel/cattery Everlasting Joy

Sientje was het tweede poesje voor Bashiir om een nestje bij te maken. De eerste was Lexie en haar informatie is allemaal om deze website te maken. Door de omstandigheden hier, spanningen tussen Lexie en de wildkleur poezen, was het beter voor iedereen dat Lexie ging verhuizen. Ze woont nu bij de mensen waar ze drie jaar geleden geboren is. Helaas is ze nog niet echt 'thuis' in het kattengroepje daar. Dat die bestaat uit haar eigen moeder, broer Buddha en pleegzoon Morrison weet zij natuurlijk niet. Katten hebben een uitstekend geheugen alleen werkt dit niet bij de ervaringen van kittens onder de drie maanden net zoals de vroegste ervaringen van mensen. Haar nesttopic: Nestje van Lexie en Bashiir

Gisteren ging het dramatisch slecht met Eesz. Ze kon niet echt lopen. Af en toe even pauzeren, vinden wij acceptabel en zolang zij dit blijmoedig beleeft, gaan we ervoor. We bespraken ze situatie met elkaar, we zijn ons iedere dag ervan bewust dat we verplicht zijn om haar te laten gaan wanneer dit voor haar eerlijker is. Al pratende floepte er ineens door mijn hoofd dat ze wel weer een injectie met een spierversterkend middel zou mogen hebben. Zo gezegd, zo gedaan en 's middags liep ze al weer als een (overjarige) kieviet. Het bleek ook dat haar ontlasting haar dwars zat. Die incontinentie is niet gemakkelijk. Ze stond vanmorgen zo dat ik mijn ontbijt in een ander deel van de kamer heb genomen. Daarna haar broekjes uitgewassen en gedroogd en het is weer een houdbare situatie. Ik heb geen idee hoe het zit maar er lijkt wel iets mis te zijn met haar blaas. Dat de urine zo enorm stinkt, lijkt me niet goed. Ook houdt ze het soms heel erg lang op en moet er veel langer dan wenselijk is met haar blokjes om gelopen tot ze eindelijk een plas doet en op een ander moment kan ze het niet ophouden. dan laat ze het zelfs liggend lopen en als ze daarna overeind komt, komt er nog een toegift. We hebben niet de indruk dat ze pijn aan haar blaas heeft maar ik ga wel vragen of er nog meer medicatie voor haar urinewegen mogelijk is. Ze heeft ooit een blaasprobleem opgelopen nadat een jonge zware hond in volle vaart tegen haar flank botste. Ze had een beschadiging en infectie van haar blaas opgelopen en sindsdien heeft ze helaas incontinentieproblemen. Maar mogelijk heeft ze er nu weer een ontsteking bij gekregen. Maandag even met de dierenarts overleggen.

Ik laat me niet gek maken en ga het toch proberen; het plaatsen van een stukje hier. De ene storing en vreemde toestand na de andere. Sinds begin april kantelen de foto's bijv. alle kanten op en moet ik ze in een verkeerde stand in mijn map afbeeldingen plaatsen om ze hier of op Facebook o.i.d. rechtop geplaatst te krijgen. Net kreeg ik nog te lezen dat op deze website 'de service unavailable was'. Gewoon blijven proberen net zoals met Candy Crush. Daar ben ik trouwens vrij ver mee, 938, maar deze is zo onmogelijk dat ik me heb laten verleiden tot een ander spelletje... Candy Crush is verslavend maar deze nieuwe Hay Day is nog erger. Maar wel leuk. Produceren, verbruiken, verhandelen, vrij en aanbod net zoals de werkelijke maatschappij ook in elkaar zit. Ik had er de afgelopen dagen alle tijd voor want ik was niet bepaald fit. Dat is onze lieve Eesz ook niet maar ik heb alle bewondering voor haar hoe ze op haar leeftijd van 16 jaar en twee maanden zich zo opgewekt en slim weet te handhaven met haar beperking. Het overeind komen, is het moeilijkst. Zeker op onze vrij gladde vloer. Daarom liggen er overal lopers en de slimme Eesz tijgert naar een kleed toe en wanneer ze haar voorpoten daarop weet te krijgen, lukt het haar om weer op vier poten te komen. Omdat het iedere dag kan gebeuren dat Eesz de moed verliest en dat wij dus de plicht hebben om haar te laten inslapen, draait om hart zich regelmatig om wanneer we bang zijn dat het haar niet lukt of dat ze de moed laat zakken. Eesz verbaast ons al langere tijd en bij de aanschaf van nieuwe medicijnen hebben we een paar keer gekozen voor een kleinere, maar duurdere, hoeveelheid. We hebben het heel wat keren afgeklopt maar afgelopen maandag hebben we toch maar weer de grotere pot met Rimaldyl voor haar gehaald. Helaas is het onverantwoord om ons Kuvaszelijke paradepaardje komende zondag mee te nemen naar de clubmatch van de Kuvasz Vereniging Nederland. Dit zal echt te vermoeiend voor haar zijn.

De lieve Lexie blijft vorderingen boeken bij haar nieuwe mensen maar echt vrij tussen de andere katten is ze nog niet. Met haar broer Buddha kan ze het het beste vinden. Haar zwangere buikje is wel in ontwikkeling maar ze houdt het bescheiden. We hopen zo dat ze er wel meer dan een kitten krijgt want een eenling is echt niet leuk voor de moeder en ook erg zwaar voor haar mensen om dit in goede banen te leiden.

Helaas geef ik het voor nu even op. Verzonden e-mailtjes komen nergens aan... Foto's kan ik niet gebruiken. Eerst maar eens een herstart doen en morgen is er weer een dag.

Het duurde een paar dagen langer maar het plaatsen van de foto's gaat nu weer gewoon. Het was zo lastig dat de foto's spontaan kantelden. Stonden ze in mijn fotomap normaal, belandden ze op een site of Facebook gedraaid en ik moest dus goede foto's fout draaien om ze ergens goed te kunnen plaatsen. De Windows 8 van deze PC is dramatisch slecht maar na een grote update ging het opeens stukken beter maar we zijn er nog niet.