Onze katten hebben zich weer keurig gedragen. De kerstboom staat er nog steeds netjes bij en dat terwijl we de bomen altijd speciaal voor onze katten aantrekkelijk maken door er allemaal vogeltjes in te hangen. Sinds een paar jaar hebben we een echte en tot onze verbazing zijn deze lang niet zo interessant voor de katten als een dure nepper. Jammer alleen dat onze tuin niet geschikt is om de kerstbomen in voort te laten leven want hoe kleiner onze ecologische voetafdruk op deze wereld is, hoe liever dit me is. Dus vogeltjes met een iets gehavende staart, zitten ook gezellig in de kerstboom. Over die ecologische voetafdruk. Ook qua huishouding proberen wij daar zoveel mogelijk rekening mee te houden alleen Bashiir werkt op dit moment niet zo mee. Hij begint steeds vaker plasjes in huis te doen, begrijpelijk, hij is een echte dekkater, maar steeds dekbedden moeten wassen, is niet de bedoeling. Zijn dagen als dekkater zijn dus geteld. Het was toch al niet de bedoeling dat hij dit al te lang zou blijven en ook omdat hij Shabanou wel eens belaagt, zijn dit voldoende redenen om hem eerdaags het betere, ontspannender en minder serieuzere, kattenleven te laten genieten. Voor het huiselijk verkeer draagt hij nu broekjes en dat gaat prima. Daar had ik hem voordat hij volwassen werd al op getraind. Probleem is alleen dat hij bijzonder aanhankelijk is en liefst daar is waar ik ben maar dat kan nu niet altijd. Hij heeft nog maar één keer in zijn broekje gesproeid en het is slecht voor zijn gezondheid wanneer hij te lang zijn urine ophoudt. Hij moet dus af en toe een tijdje in de kattenkamer.

Met zijn nageslacht gaat het uitstekend. De twee kittens van hem en Lexie zijn heel gelukkig bij hun mensen en kattenvriendjes bij Dirk en Ruth en het mooiste dochtertje van hem en Sientje woont bij een vriendin van Linda waar zij hopelijk ooit een nestje mag krijgen. Mooie, lieve diertjes op de wereld zetten, is heel wat maar uiteindelijk heeft het echt pas zin wanneer 'de soort voort gaat' en de genen in roulatie blijven. Er zijn nog twee poesjes zwanger van Bashiir én natuurlijk onze eigenste, speciale Kitty Jewel. In principe is dit genoeg voor het ras mits er nog een paar kinderen van Bashiir later voor de fok worden ingezet.

Fokken is pas leuk wanneer je iets kunt opbouwen en kunt meegenieten met de mensen die hun leven delen met de kittens die hier zijn opgegroeid. We horen al heel wat over hun belevenissen via Facebook maar deze kerstfoto's van dit jaar mogen hier niet ontbreken.

Ik ben blij verrast dat ik van mijn pc de kans krijg hier iets te schrijven. Zelfs e-mail ontvangen, laat staan versturen is een hoogstandje voor mijn laptop :-( Dat het geplaatst zal gaan worden, wordt straks de verrassing maar wat ik nu zie, stemt me hoopvol. Alle frustraties op het gebied van internet/mijn pc, die van Huibert ligt er nu ook uit, doodt wel alle spontaniteit. Ik wilde een foto van Bashiir op Facebook zetten. Het is me via alle omwegen uiteindelijk wel gelukt maar zo leer je het wel af. En ik had zoveel goed nieuws. Mijn ogen gaan het steeds beter doen en dit weekend vieren we dat ik mijn hartaanval van 5 december zes jaar geleden heb overleefd en nog steeds vooruit blijf gaan. Ik heb geen last meer van de hartritmestoornissen en hoef de amiodaron niet meer te slikken. Dit middel bleek een slecht effect op mijn ogen te hebben en ik moest heel voorzichtig zijn met het in de zon zijn. Zelfs factor 60 voor baby's redde het niet. Dus zonnetje, volgende zomer ga ik er weer van genieten! Genieten doen we ook van onze huisdieren en momenteel is Bashiir in de hoofdrol. Erg gezellig; we lopen de hele dag dingen te zeggen als 'het heerlijke joch, m'n lieve rode vriendje' etc. Op zijn Facebookpagina staat nu een stukje over zijn gewoontes. Hier volsta ik nu met een fotootje van hem terwijl hij gezellig tussen de rommel op tafel ligt te doen en een leuke fotocompilatie gemaakt door Linda van de Everlasting Joy cattery n.a.v. de logeerpartij van haar mooie en lieve Izzy bij Bashiir de afgelopen week: Nestje van Izzy

Het bleek dat Jewel niet zwanger was geworden na haar logeerpartij bij Bashiir. Dat kan een veeg teken zijn maar niet getreurd, zeker Jewel en Bashiir niet, de logeerpartij deden we gewoon weer over. De dekkingen verliepen zeer voorspoedig. Jewel was niet alleen op zeer goed bekend terrein, vroeger woonde zij bij ons, en Bashiir was ook geen vreemde meer voor haar. De zwangerschap kan pas rondom 3 december echt zichtbaar worden maar haar gedrag, naar nestelplekjes zoeken in de kasten, is heel hoopgevend.

Het mandje in de keuken is bijzonder favoriet bij de katten. Zodanig zelfs dat de bezitter ervan tijdens etenstijd liever het plekje bezet houdt dan mee-eet en mogelijk zijn plekje verliest. In voorkomende gevallen zet ik wel een schaaltje met eten erbij (en dat weten ze natuurlijk). Maar doosjes blijven ook favoriet. Altijd leuk om te zien hoe een kat van iets simpels kan genieten.

Ik had het toch al nooit zo op vrijdag de dertiende maar deze dag kwamen we altijd wel weer door. Alleen deze keer niet. Ik probeer echt door mijn tranen heen m'n stukje te schrijven. Geen tranen om onze dieren. Met gaat meer dan uitstekend met ze maar de wereldwijde verbijstering over de aanslagen in Parijs gaat ook mijn deur niet voorbij. En ik was net zo blij dat mijn oogprobleem zou kunnen gaan afnemen, Kitty Jewel heeft weer een paar dagen gezellig bij ons gelogeerd en mogelijk heb ik een vriendin met een groot probleem met haar kat kunnen helpen. Wanneer mijn adviezen goed uitpakken, schrijf ik er te zijner tijd iets over. Het is een veel voorkomend probleem dat wanneer er één kat van een hecht duootje overlijdt dat de overblijvende helemaal ontregeld kan raken. Ik pleit ook altijd voor het hebben van drie katten als het maar even mogelijk is. Mens en dier is zo minder kwetsbaar bij veranderingen.

Vorige maand heeft Bashiir zich met hart en ziel ingezet om het Kitty Jewel naar de zin te maken en haar zwanger te maken. Helaas was het niet gelukt. Misschien wilde Jewel nog wel een keertje bij haar vorige mensen logeren ;-) Het was deze keer ook echt weer genieten. Het is heel opvallend om te zien om makkelijk ze schakelt van haar ene leven naar het andere. Toen ik haar kwam ophalen, ze woont maar een paar straten verderop, liep ze uit zichzelf het transportmandje in en vanmiddag toen ze weer terug ging, opnieuw. Weer thuis bij haar eigen mensen deed ze even een oriënteringsrondje, haar vriendje Franz kwam haar begroeten en ik weet zeker dat hij haar al weer helemaal gewassen heeft. Ik hoop zo dat dit poezengeluk zal uitmonden in een paar zeer gewenste kittens. Ik verwacht dat de Abessijnse kater Franz een liefdevolle stiefvader zal zijn.

Ik ben de laatste tijd erg weinig naar kattententoonstellingen geweest maar de rasspecial vorige maand van de SAN was zo gezellig dat ik heb laten overhalen om morgen ook naar de show in Nieuwegein te gaan. Wel zo leuk ook voor de mogelijke titel van Maverick. Nog een paar keer een certificaat winnen en ons heerlijke joch mag dan Supreme Champion voor zijn naam zetten. Hij is die titel echt waard! Hij is zo mooi en hij is zo'n charmante persoonlijkheid.

Als compensatie voor het slechte bijhouden van deze website deze link naar een stukje over kittens die hier een aantal jaren geleden opgroeiden. Hun vrouwtje Patrizia maakt de leukste fotobewerkingen. Even een klein stukje naar beneden scrollen: Fotobewerkingen van Patrizia

Gisteren was het drie weken geleden dat Kitty Jewel door Bashiir gedekt is. De eerste verschijnselen zoals ander gedrag wijzen erop dat de dekking geslaagd lijkt te zijn. Omdat Jewel een paar straten verderop woont, heb ik dit nog niet met eigen ogen gezien. Ik kan niet wachten en verheug me enorm op de mogelijkheid om een kitten van haar en Bashiir te mogen gaan krijgen.

Ik had al het voornemen om deze website weer wat beter te gaan bijhouden. Dat komt goed uit want tot mijn schrik verdwijnen alle stukjes die tien jaar geleden geschreven zijn en ik vind het juist zo leuk om te kunnen nalezen hoe het eerder hier bij ons ging, wat er bij de dieren speelde en met wie we toen ons leven deelden. Het bleek dat ook het stuk waarin ik ons voorstelde op de eerste pagina verdwenen was. Een anonieme website is echt niet mijn ding. Nu zijn de stukjes voor de bezoekers weg, ook bijv. de intro's van onze dieren van toen, maar ik kan ze nog wel zien en overkopiëren. Alleen is dit een fikse klus en met mijn huidige oogprobleem, zie het stukje van gisteren, is dit geen feest. Voor het zien van details, het lezen en het zien van tikfouten, kost extra veel energie (en is ook pijnlijk aan mijn ogen) maar met een vergrootte pagina lukt het aardig.

Sinds een paar maanden heb ik een nieuw computerspelletje gevonden. Hay Day, boerderijtje spelen. Echt heel leuk. Je produceert je gewassen om de dieren mee te voeden. Van de dingen die van de dieren produceren, van eieren tot wol, kan je weer met machines en fabriekjes dingen maken voor de verkoop. Iedere keer komt er weer wat nieuws bij. Ik heb inmiddels al visgronden en een stadje met allerlei bedrijfjes en winkels, van strandcafé tot cadeauwinkel waar ik de producten kan verkopen. Ik had alleen af en toe wel moeite om het te kunnen blijven zien en dacht dat dit slechte zien door overmatig spelletje spelen kwam. Volgens de optometrist is dit niet waar. Bij deze dus voor de mensen die hier langskomen en ook met een soortgelijk probleem zitten. Laat je ogen nakijken. Bij mij ligt de oorzaak in de amiodaron, een pil tegen hartritmestoornissen die heel veel nare bijwerkingen kan hebben. Lever en schildklier worden bijv. regelmatig gecontroleerd. Alleen die ogen hadden ook gemoeten!

Terug naar onze huisdieren waar deze website voor bedoeld is. Onze lieve buurvrouw Tineke had geen enkel bezwaar tegen enig geluidsoverlast door het dekfestijn van Bashiir met Kitty Jewel dus ik heb het stel vannacht gezellig bij elkaar gelaten. Het gaat uitstekend. Jewel heeft de broek aan en Bashiir is in stille aanbidding. Ik heb Jewel extra verwend want ik weet wat ze bijv. graag eet. Rauwe lamshart en ongekookte kuikens. Dat was ook een waar festijn. Tussen de bedrijven door zoals Hay Day spelen, boodschappen doen, huishouding etc. heb ik Bashiir en Maverick goed doorgekamd, nageltjes geknipt en een rijstzetmeelbad gegeven omdat wij zondag naar de rasspecial op de kattenshow in Wassenaar gaan. Ik ben al een hele tijd niet meer geweest en het is hoog tijd om onze geweldige jongens weer eens te laten zien. Deze show is van een onafhankelijke vereniging en als Felikatlid hebben we niets aan die certificaten maar op de rasspecial gaat het vooral om het zien van de andere dieren van het ras en het ontmoeten van collegafokkers en al die niet-fokkende liefhebbers. Hopelijk gaan we ook naar de Felikatshow op 11 januari in Nieuw-Vennep. Het is wel allemaal 11 wat de klok slaat: de show a.s. zondag, Jewel is uitgerekend rondom 11 december en de volgende show is ook al op de elfde. Misschien komt Maverick dan uit voor zijn elfde certificaat. Geen idee uit mijn hoofd hoever hij inmiddels is met zijn certificaten voor de titel Supreme Premior.

Morgen gaat Jewel weer naar huis en mijn verkoudheid is ook aardig achter de rug dus wanneer het niet regent, neem ik ook de kans waar voor gezellige hondenwandelingetjes. Het is met Polly altijd extra leuk omdat ze zoveel complimentjes krijgt over haar leuke uiterlijk. Dat ze op een koalabeertje lijkt, horen we het meest. Ook of we haar bij de wasverzachter hebben gekregen en laatst las ik over rasgenoten dat ze wel Walt Disneyhondjes worden genoemen. Kinderen zien wel een speelgoedhondje in haar. Veel mensen schieten in de lach wanneer ze haar grappige oortjes zien bewegen. Samen met het drukbewegende krulstaartje bovenop haar rug is ze ook net een opwindbaar hondje.