Even vertellen dat alles behoorlijk mee zit. De Abessijnse dames! eten ook weer. De ooit herplaatste Dzjeedie (oma van Shabanou) in Bloemendaal en Sijntje hier bij ons.. Ooit was er een conflict tussen deze meiden en moesten we kiezen wie herplaatst moest worden. Dzjeedie was jonger en gezonder maar dan moest ze niet zo ziek worden als de afgelopen weken. Sijntje is enorm opgeknapt van de vochtinfusen en sinds een paar dagen geef ik haar maar tweemaal 50 cc per dag. Omdat ze wel heel erg zwaar is geworden én ook vanmorgen redelijk gegeten had, wil ik haar vandaag maar één keer een infuus geven. Straks houdt ze vocht vast en dat moeten we niet hebben. Haar gewone ontbijt en naderhand de opgeleukte versies met extra lekker blikvoer kon haar niet motiveren maar de amuse van licht gestold vocht van rauwe kippenlever met wat leversnippertjes kon ze niet weerstaan. Voor haar pillen heb ik nu een handig systeem: bij de apotheek heb ik de ideale maat caspules kunnen kopen en 's morgens gaan al haar medicijnen daarin. Niets geen geknoei met Easypill die uit elkaar kan vallen en vieze drankjes waardoor de arme meid moet speekselen en niet al haar medicatie binnenkrijgt. Bij de ene kat kan je makkelijk een pilletje achterin het keeltje laten vallen en is het geven van grotere capsules een drama - bij Sijntje is het net andersom. Hoe precies ik de pil ook achterin haar keeltje laat vallen, ze weet hem te vaak uit te wurmen. De capsules geef ik een zetje mee en weg is 't ie. Ik geef dat zetje aan de rechterkant van haar bekje. Daar zit blijkbaar haar slokdarm. Ik ben als de dood om het in haar luchtpijp te laten belanden maar gelukkig is dit altijd goed gegaan en wanneer ik het alleen op deze manier blijf doen, loopt het allemaal wel goed af. Bij het prikken voor het infuusgeven ben ik nog steeds erg bang dat ik haar pijn doe maar volgens Sijntje doe ik het uitstekend. Ze bleef laatst vrijwillig op het behandelkussen liggen toen ik nog even de spullen bij elkaar aan het zoeken was.

Huibert heeft ook weer een vordering geboekt bij de verbouwing van de keuken. Het plafond zit er nu in. Nog niet afgewerkt en dat ontdekte Orchid dus. Katten die op het aanrecht rondsnuffelen noemen we wel aanrechttoeristen; we hebben nu dus ook, voor zolang het duurt, een plafondtoeriste.

Donna maakt het wel spannend - met haar 14 maanden mag ze wel eens krols gaan worden. De belangrijkste testen zijn al gedaan maar nog wat DNA-testen erbij is wel zo handig. Dan doe ik Bashiirtje ook. Waar Donna zich langzaam ontwikkelt, verwacht ik dat hij er juist snel mee is. Dan hebben we dat maar klaar. Als het met het eerste nestje van Donna en Morrison fijn gaat, staat niets ons in de weg om de twee tortelduifjes Bashiir en Donna samen een nestje te laten maken. De jongste katten hebben wel heel erg veel plezier van elkaar. Er wordt wat af geravot. Maverick, Jack en Lexie doen dan ook gezellig mee en dan ligt er geen kleed meer op zijn plaats.