Eesz, onze Kuvaszteef (Hongaarse Berghond) met een zachte g (ze is in 1999 in Limburg geboren) is helaas op 30 juni 2015 overleden. Eerder moesten we Pici ook al gaan missen. Zij is in 2013 op de leeftijd van bijna 16,5 jaar overleden. Pici was ook een in Hongarije geboren Pumi (herdersterriër). We zijn heel dankbaar dat beide meiden zo lang bij ons mochten zijn. Pici kon zelfs nog kort voor haar overlijden met ons mee kon op vakantie in het Drents-Friese Wold. Ik heb een blog speciaal over haar gemaakt en ook eentje over onze hondenvakantie.

Onze Pici.

Hondenvakantie in Elsloo met Sijntje.

We hebben wat met de Hongaarse honden. Ons eerdere hondenduo was ook Hongaars: de Kuvaszreu Dimbo (1979 - 1993) en het Pumiteefje Orsi (1982 - 1996), Haar naam schreef ik meestal fonetisch als Urszi omdat ze op deze manier in de namen van sommige van onze katten is verwerkt.

De naam Pici betekent kleintje in het Hongaars en ze is de grootste Pumi die we ooit hebben gezien. Haar stamboomnaam is Honv�dhegyi-Racka�rz� Hamis en ze is geboren op 22 maart 1997. De naam van Eesz is gelukkig iets gemakkelijker om te typen: Magyar Pajtásunk Észbontó. De naam Eszbonto hebben we zelf gevonden in een Hongaars woordenboek en het betekent zoiets als schitterend, prachtig en dat �s ze ook. Zij is geboren op 15 april 1999. Polly is ook voorjaarskindje, zij is van 4 april 2010 en haar�naam hebben we afgeleid van haar stamboomnaam Naspolya. Haar stamboomnaam is Gy�rgyudvari Cudar Naspolya. Natuurlijk hebben ze bijnamen: Eesz heet vaak EeszBeesz of het Witte Monster en Polly luistert ook naar Polly de Pumi al is een duidelijke POL!! ook heel effectief..

Er is vandaag, 27/7/2016 iets misgegaan met de software van mijn pc, dit is helaas niet ongebruikelijk, en nu zijn alle leestekens in alle teksten op de hele website omgezet in zwarte ruitjes met een vraagteken erin :-(.

Met de Pol gaat het prima. Ze is over haar angst voor onze gladde vloer heen gekomen dus we hebben de lopers kunnen opruimen. Dus dubbel blij: onze lieve leuke hondje dat probleemloos door het huis kan lopen, soms zelfs de trap weer op gaat (maar dat stimuleren wij niet) en die rommelige uitdragerij van die lopers de kamer uit. Met haar ruim zes jaar en helaas het overgewicht ziet ze er nog steeds zodanig leuk uit dat er geen wandeling plaatsvindt zonder dat zij bij iemand een glimlach op het gezicht tovert of dat iemand haar een complimentje geeft over haar leuke uiterlijk. Haar oortjes zijn de grootste blikvangers. Als haar vacht wat langer is, lijkt ze meer een beertje en horen we bijvoorbeeld dat zij op Robijntje lijkt. Met de kortere vacht is het meestal het koalabeertje. Helaas heeft ze nog wel de nodige interesse om wanneer de gelegenheid zich voordoet achter een trimmer of rennende kinderen aan te gaan of te blaffen wanneer ze in het losloopbos mensen tegenkomt die geen hond bij zich hebben. Gelukkig luistert ze redelijk en loopt het nooit uit de hand. Het gaat helemaal perfect wanneer ik haar even afleidt met iets lekkers in mijn hand. Dan kan de trimmer of wat dan ook gewoon voorbij gaan. Deze onplezierige gewoontes, en erger nog, achter auto's aanrennen, heeft ze ontwikkeld kort nadat Pici was overleden. Heel jammer want daardoor kan ik haar in de stad bijv. bij het Ripperdaplantsoen hier dichtbij en bij Schoteroog niet meer los laten lopen.

Haar overgewicht krijgen we maar niet echt weg. Ondanks de trainingen die Huibert met haar doet. Behendigheid en momenteel ook Hoopers. Voor overgewicht bestaat maar één remedie: nog meer bewegen. Vanmiddag wil ik met haar met de flexilijn weer een achtje Bolwerk gaan lopen.

We zijn ook erg dankbaar voor alle blijken van medeleven vooral via Facebook naar aanleiding van het overlijden van Eeszje. Wat heeft internet toch leuke mogelijkheden. Nu kon zelfs haar fokster intensief meeleven tijdens Eesz haar oude dag.

Oeps, ben ik even achter met het bijwerken van dit topic over de liefste (Eesz) en het leukste (Polly) hondjes van heel de wereld en omstreken. Dit komt ook een beetje door het bestaan van Facebook. Wanneer ik een filmpje of aardige foto van ze heb, zet ik die daar. Daar weten ze bijv. vast wel dat Polly het, als Pumi met de looks van een koalabeertje, heel erg goed doet met behendigheid. Huibert heeft er veel plezier in en vorige week behaalden ze nog een zevende plaatst bij de debutantenwedstrijden in Almere. Huibert overweegt wel om in de debutantenklasses te blijven want wij zien hondensport als iets recreatiefs en gaan op dit gebied niet voor het hoogste van het hoogste.

Tot ons grote verdriet zien we dat Eesz iedere dag slechter gaat lopen en vandaag is het een hele slechte dag. Vandaar ook dat ik eraan dacht om dit topic te gaan bijwerken. Afgelopen winter zijn we nog met haar naar de strandwandeling van de Kuvaszvereniging geweest. Gewoon even iedereen begroeten en om Eesz even op het strand te laten zijn. Meewandelen was ook niet onze bedoeling. De rasclub was zo attent om op hun Facebook een felicitatie voor Eesz te plaatsen ter gelegenheid van haar zestiende verjaardag vorige maand. We zijn apetrots op onze super Eesz en ik heb ook twee keer een stuk over onze dappere oude dame geschreven voor in het clubblad.

Zo weinig als we nog met Eesz kunnen doen, alleen de blokjes om dicht bij huis en wanneer het goed gaat nog een keer hetzelfde rondje, zo veel doen we wel met Polly. Huibert gaat op maandagavond met haar naar de behendigheidscurcus en ik ga op de zaterdagochtend naar een cursus Treibbal. Omdat Huibert dan als instructeur toch op datzelfde terrein bezig is, kom ik wat eerder zodat hij met nog een paar keer een parcourtje met Polly kan lopen. En uiteraard de boswandelingen waar Polly zeker iedere wandeling wordt bewonderd en de mensen vaak opmerkingen ontlokt als 'een speelgoedhondje' of 'wat lijkt ze op een koalabeertje!

Nu Polly dus als enig hondje met me mee gaat naar het bos zien we wel dat haar gedrag anders is geworden. Ze loopt bijna altijd pal aan mijn voet en komt zo niet aan het spelen met andere honden toe. Bij onze eerdere Pumi's werkte het commando 'Vrij' altijd prima maar Polly wacht dan gewoon op de volgende. Om haar toch wat meer te activeren, neem ik af en toe een bal aan een touwtje mee. Daar is ze helemaal gek van en ze apporteert dat ding prima. Polly had na haar castratie en na het overlijden van Pici ongemerkt en snel overgewicht gecreëerd. Wat er snel aankomt, gaat er langzaam af en we boeken kleine vooruitgangetjes van af en toe een onsje. Omdat mijn rug niet altijd mee werkt, fiets ik lang niet altijd met haar en dat is juist zo'n perfecte manier van bewegen voor haar. En ze moet echt dat overgewicht kwijt want anders loopt ze risico op een blessure met de behendigheid en ik denk/hoop dat dit de oorzaak is dat zij amper meer op een gladde vloer kan lopen.