KORFAVORI TRESCA DI SHIREZAH

Geboren op 11 februari 2006

Vader: Kisompa's Casimiro, Sisu, Somali wildkleur

Moeder: Ch. Silfescian Lazy Lizzy, Somali wildkleur

Stamboom

Roep- en bijnamen: Ze heeft een prachtige naam en die voldoet goed, maar naar Tres en Tressie luistert ze ook.

Specialiteiten als kitten: Goed groeien, 2,6 kilo met 5 maanden, hard rennen, spelen met en zorgen voor de kittens van haar oma en vooral gezellig op schoot komen knuffelen. Als volwassen poes: super goede moederpoes en zeer succesvolle dame op de kattententoonstellingen.

Ik kwam toevallig deze foto van Ramon tegen en via de link erbij ontdekte ik dat zijn voormalige eigenaar voor zijn nagedachtenis een pagina heeft gemaakt. Wij hebben Ramon gekend en deze zeldzaam lieve kater heeft zelfs een nachtje in de armen van Huibert geslapen. Het was toen de bedoeling dat hij een nestje bij Nieckje zou maken maar Nieckje was verreisd (we waren toen in Hamburg) en hij drong zich niet op. Een paar maanden is Nieckje daar weer gaan logeren en negen weken later beviel ze van vier dochtertjes. Lizzy die bij Sophie de Lint ging wonen, heeft op haar beurt een nestje van de Finse Sisu gekregen en zo kon Tresca in ons leven komen.

Inmiddels heeft Tresca een mooie showcarrière opgebouwd. Het was niet zo leuk voor de andere wildkleurpoezen want waar eerder haar grootmoeder Nieckje de Best-in-Variëteitsprijs won, deed Tresca dat nu. Deze prijs, de Best-in-Variëteit, kan alleen gegeven worden wanneer er minstens drie katten van dezelfde kleurslag én dezelfde categorie aanwezig zijn. Dus drie castraten of drie ongecastreerde dieren. Deze competie vindt alleen bínnen je eigen ras plaats en ik hecht de meeste waarde aan deze prijs. In de competitie met de andere rassen doen onze katten het ook helemaal niet verkeerd. Beide dames, grootmoeder en kleindochter dus, stonden dit jaar (2009) zelfs in de toptien van Felikat. Tresca bij de ongecastreerde poezen en Nieckje stond ondanks haar leeftijd van bijna negen jaar voor de zoveelste keer in deze toptien. Bij Felikat wordt van de vijf shows per jaar bijgehouden hoeveel punten de dieren hebben behaald met het winnen van certificaten extra´s als BIV-, NOM- en BIS'jes. NOM staat voor 'nominering voor Best-in-Show en BIS voor wanneer het dier dit gewonnen heeft. Tresca stond deze zomer zelfs op de derde plaats maar omdat haar showcarrière toen onderbroken werd door haar nestje is het extra knap dat ze een positie binnen die toptien wist te behouden.

Eind oktober mocht Tresca samen met haar twee kittens van Jumpin' Jack poseren voor de fotograaf van Over Dieren, Imre van Eijl. Misschien wordt deze foto gekozen om een pagina van de OverDieren kalender van 2012 te sieren. Papa Jack heeft er samen met haar kleinzoontje Kismet (heette hier eerder Beerke) ook voor geposeerd en die foto is ook heel bijzonder.

(Of het gelukt is; drie van onze volwassen katten op de kalender met volwassen katten en ook drie op die van met de kittens.)

Helaas waren twee van Tresca´s vier kittens van Jack heel jong overleden. Zo triest. Het nestje was op mijn verjaardag geboren maar het bleek uiteindelijk geen cadeautje. Het schattige sorrel poesje hebben we om haar verder lijden te besparen, omdat ze een darmbloeding had, moeten laten inslapen. En niet zo lang erna ging het ook mis met haar sorrel broertje. Ik zal nooit vergeten hoe hij me met zijn extreme benauwdheid aankeek. Toen besefte ik wel hoeveel geluk wij de afgelopen jaren met onze dieren hebben gehad. De andere twee, Emir en Soukh, ontwikkelden zich verder probleemloos en beiden zijn heel goed terechtgekomen. Emir met zijn halfbroertje Kismet bij mensen die al twee Somali´s van ons hadden en naar Soukh zou ik kunnen zwaaien want zij woont nu recht achter ons.

Dit jaar was voor Tresca weer een hormonaal rustjaar. Net zoals in 2009/2010 kreeg zij eind 2010 weer een suprelorinstaafje. Dit middel is hier een groot succes. De poezen komen helemaal tot rust en dit heeft ook een positief effect op het welzijn van onze dekkaters. De poezen voelen zich prettig en ze zien er ook nog eens fantastisch uit. En dit had als onverwacht bijkomend effect dat Tresca het wel heel erg goed deed op de shows. De eerste show van dit jaar had ze nog gemist door haar nestje maar daarna heeft ze vriend en vijand ;-) verslagen. Op een bepaalde show maakten onze katten het wel heel erg bont. We hadden drie wildkleur Somali's mee. Grootmoeder Nieckje, kleindochter Tresca en haar kleinzoon Zagato. Werden ze toch alle drie door de keurmeester genomineerd voor Best-in-Show! Dat was al heel erg veel eer maar op het podium wisten ze van geen ophouden en zelfs daar wonnen de beide poezen de BIS. Zagato werd verslagen door een Abessijnse kater, dus het bleef toch nog een beetje in de familie. Maar leuk was anders voor de liefhebbers van de andere rassen.

Bij de FIFe zijn er nieuwe titels bij gekomen en de verkiezing van de Felikat Award is veranderd. Daar is nu nog een top drie per categorie in plaats van een top tien. Vooral bij de ongecastreerde dieren is er veel concurrentie en Tresca haalde die top drie over het showseizoen 2010-2011 net niet. Maar voor de nieuwe titel National Winner (NW) wordt het begrip showjaar per kalenderjaar bekeken waardoor Tresca door haar nestje maar de punten van één show misliep. Omdat het vooral bij de kleinere rassen vaak voorkomt dat er geen punten voor een BIV te winnen zijn, wordt er voor deze titel alleen gekeken naar de punten voor het certificaat, de nominering en de evt. Best-in-Show; dus vooral de concurrentie met de andere rassen. Felikat mag als FIFe-vereniging maar een beperkt aantal van deze titels per jaar verdelen en tot onze grote verrassing bleek die voor de beste poes van categorie III voor Tresca te zijn. National Winner, ik vermoed dat het jaartal er achter hoort. Castraten zijn voor deze competitie buitengesloten. Voor de titel DVM, Distinguished Variety Merit, bestaat sinds 2008, doen zij wel gewoon mee maar omdat het niet vaak voorkomt dat er voldoende dieren aanwezig zijn om een BIV te kunnen kiezen, maken zeker de ongecastreerde poezen van kleinere variëteiten weinig kans en in het geval van Tresca heeft ze de pech dat de gewonnen BIV'jes van voor 2008 niet meetellen. Als het beter voor de gezondheid en welzijn van een dier is dan wordt er wel gecastreerd en dan vervallen alle behaalde BIV'jes (maar krijgen ze wel een herkansing als castraat).

Edith Op de Woerd heeft op de show in Schiedam dit videootje van Tresca gemaakt. Zo kan je zien hoe Tresca zich op een show gedraagt. Met kleine mieuwtjes geeft ze wel aan dat ze dit toch maar een vreemde situatie vindt: http://www.youtube.com/watch?v=lYCyklv9LwU

Toen Zagato hier in 2009 kwam wonen, was Tresca niet bepaald gecharmeerd van haar kleinzoon en dat heeft ze hem in het begin meer dan eens duidelijk gemaakt. Toen hij volwassen werd, ging ze hem met andere ogen bekijken en sinds die tijd kunnen ze het goed met elkaar vinden. Onlangs dreigde het even mis te gaan tussen Zagato en haar maar een krolse bui van Tresca klaarde de lucht weer totaal. Het wachten is nu op een nieuwe krolse bui, de testen zijn al klaar, en dan mag ze gaan logeren bij een prachtige Duitse dekkater die net zoals onze eigen dekkaters huiselijk verkeer heeft.   

Tresca is altijd al een groot succes op de shows geweest maar het afgelopen jaar deed ze het wel heel erg goed en dat nadat we haar eerst niet wilde uitbrengen omdat ze na haar laatste nestje van september 2010 een beetje bleek was. Juist dit jaar, 2011, werd een topshowjaar voor haar. Ze heeft wel heel erg veel succes gehad. Op de buitenlandse shows maar ook in Nederland. Op deze foto´s zit ze net haar kopje te schudden toen ik een foto van haar wilde maken omdat ze zo gezellig naast Huibert zat in de woonkeuken van ons vakantiehuisje in Duitsland. We proberen op showgebied het nuttige met het aangename te verenigen en met een paar dagen rust voor de show en een paar dagen rust na de show raakt niemand overbelast. Al met al is het Tresca gelukt om aardig wat certificaten bij elkaar te sprokkelen en vaak werd ze zodanig gewaardeerd dat ze een Best-in-Variëteit won of genomineerd werd. Dit laatste en het winnen van een Best-in-Show heeft haar deze nieuwe FIFe-titel opgeleverd. Deze mag nu voor haar naam staan en komt ook op de stambomen van haar nakomelingen. De kittens van Sarah en Sophia, de Bodegraafse prinsesjes, zijn de eersten die deze extra vermelding op hun stambomen gaan krijgen. Hun vader is namelijk de kleinzoon van Tresca.

Zaterdag 21 januari

Nog 24 uur!! en dan kunnen we weten of Tresca zwanger is van de prachtige Lorcan. Ik heb al stiekem gekeken maar kon nog geen verdikte tepeltjes voelen. Soms is dit inderdaad al eerder voelbaar maar bijna altijd moet je dit na drie weken kunnen vaststellen. Haar gedrag is wel helemaal zoals het hoort. Extra slaperig en knuffelig maar de andere katten moeten haar wel de ruimte geven. Zo spannend en we zijn zo benieuwd wat voor heerlijke kittens er geboren kunnen gaan worden. Hun ontwikkeling mogen volgen, kittenroffelpootjes over de vloer, spinnende kittens in je handen, op schoot, smakkend kauwen op repen rauw vlees, knabbelend aan repen zelf gedroogd vlees, trots zijn op hun gedrag, gezondheid en persoonlijkheden, vooral veel foto´s maken! net zoals bij de nestjes van de twee prinsesjes uit Bodegraven.
In het stukje hierboven van december 2011 schreef ik over haar relatie met Zagato. Tussen haar en hem is het helemaal goed gekomen maar helaas, ging het fout met het contact tussen Zagato en de andere twee wildkleurpoezen hier. Waarschijnlijk speelde het een rol dat de Zagato toen hormonaal actief was en dat die twee poezen beiden gecastreerd zijn. We hebben de hele trukendoos opengetrokken om de relatie van Tresca´s kleinzoon en haar grootmoeder en tante goed te krijgen maar helaas, zonder succes. We hadden ze maandenlang van elkaar gescheiden gehouden om de zaak niet te laten escaleren en pas nadat Zagato zich als een castraat gedroeg zijn we met de training begonnen. We hadden de hoop dat Tresca´s uiterlijk zou maken dat hij wat neutraler naar de twee oudere poezen zou kijken. Soms stonden ze ook naast elkaar te eten maar zodra hij zag dat ze Tresca niet waren, ging er een knop bij hem om. Medio december werd duidelijk dat dit nergens toe leidde en dat de dieren er onder leden en zijn we op zoek gegaan naar een goed adresje voor Zagato. Daar slaagden we heel snel in - wie wil er niet zo'n prachtige, en schat van een kat en eerdaags gaan we weer bij hem, zijn nieuwe vriendje, ook een ex-dekkater en zijn nieuwe mensen op bezoek.